Overeenstemming Rome (RKK) - Lutheranen (LWF) - Gereformeerden (WCRC): een voorzichtig verdrag met de hel

Het RD maakte op 5 juli 2017 melding van een overeenkomst over de rechtvaardigingsleer (klik hier) die gesloten is tussen de assemblee van de koepel van protestantse kerken de World Communion of Reformed Churches (WCRC), de Rooms Katholieke Kerk (RKK) en de Lutherse Wereld Federatie (LWF). Hierbij sluit de WCRC zich aan bij de overeenkomst uit 1999 tussen de RKK en de LWF. De Protestantse Kerk in Nederland (PKN) is lid van deze WCRC en heeft ingestemd met deze verklaring. Die instemming was er al sinds de vorming van de PKN omdat de Lutheranen dit document al ondertekend hadden in 1999. De scriba van de PKN, ds. R. de Reuver, zei hierbij het volgende: "Als gereformeerden hebben we met de verklaring ingestemd, waarbij we wel helder hebben aangegeven dat voor ons rechtvaardiging niet op zichzelf staat, maar ook heiliging impliceert. Die twee thema’s mogen niet van elkaar worden losgemaakt. Daarvan is op de assemblee goede nota genomen." Verder gaf De Reuver aan dat het leerstuk van de rechtvaardiging tussen rooms-katholieken, lutheranen en gereformeerden niet langer kerkscheidend hoeft te zijn. "We leggen weliswaar elk onze eigen accenten, maar kunnen elkaar toch als broeders en zusters erkennen."

Verder zegt De Reuver dat de verklaring een belangrijke stap in de oecumenische ontmoeting van kerken wereldwijd is, maar dat het niet wil zeggen dat de kloof tussen Rome en Reformatie gedicht is. De grotere geschilpunten zijn volgens De Reuver de visie op de kerk, op de sacramenten en op het ambt. Bij de visie op het ambt hoort natuurlijk ook de positie van de paus. Op de vraag of de gereformeerden of de rooms-katholieken veranderd zijn antwoord hij dat die vraag te kort door de bocht is, en dat we dank baar zijn dat we in een tijd leven dat er in het proces van oecumenische ontmoeting ruimte is gekomen om elkaar te verstaan. Sinds de tijd van Luther zijn we natuurlijk allemaal een beetje veranderd. We staan nu samen voor het getuigenis van Christus in de seculiere samenleving. De huidige paus spreekt waarderend over Luther. Dat zou Leo X, de paus in Luthers tijd, natuurlijk nooit hebben gedaan. Tot zover de spreekbuis van de Paus Komt Nader beweging.

COMMENTAAR
De Gemeenschappelijke Verklaring (GV) tussen Rome en de Lutheranen uit 1999 (klik hier) is dus nu ook aanvaardt door de Wereld Assemblé van Gereformeerde Kerken. Het hele document is echter een politiek stuk waarbij vervolgens iedereen weer een eigen invalshoek kan kiezen. Dat is kenmerkend voor dit soort documenten. Deze verklaring handhaaft nog steeds de leer van Rome zoals die is verwoord in de roomse katechismus en die u kunt terugvinden op https://www.rkdocumenten.nl. We hebben belangrijke uitspraken uit deze roomse katechismus samengebundeld (klik hier). Neem daar eens goede nota van! Het is nog veel erger dan de Heidelberger Catechismus in zondag 30 stelt over de paapse mis. De hele roomse leer is vervloekt en niet alleen de paapse mis. De Reuver noemt degenen die deze leer aanhangen zijn broeders en zusters in Christus. Dus ook de paus rekent hij tot zijn broeder in Christus. Welnu, als het leerstuk van de rechtvaardiging niet meer kerkscheidend hoeft te zijn waarom meldt hij zich dan niet als misdienaar bij een bisdom aan?

Nergens wordt in de roomse katechismus en de gemeenschappelijke verklaring gesproken over de rechtvaardiging van de goddeloze (Rom. 4:5) en dat vijanden met God verzoend worden door het bloed van Jezus Christus (Rom. 5:9). Men leert dat de gerechtigheid allen worden toegerekend die, evenals Abraham, op Gods belofte vertrouwen. Dat is dus de rechtvaardiging van de gelovige. Het is geheel mis. Het spreken van God in Christus is eerst en dan de aanneming door het geloof. Dé goddeloze wordt gerechtvaardigd door Zijn genade (Tit. 3:7). De kanttekeningen daarbij schrijven: Dat is, vrijgesproken in het oordeel Gods, door toerekening der gerechtigheid van Christus en vergeving der zonden. Dus de gerechtigheid van Christus wordt op rekening van het geloof gezet als het geloof geschonken wordt om Christus en Zijn weldaden aan te nemen. Eerst de schenking en dan de aanneming (Joh. 3:27). Daar lees je niets over. De notie die ook geheel ontbreekt is dat Sion door recht verlost wordt (Jes. 1:27), dat degenen die wederom geboren worden eerst het recht Gods gaan billijken, toevallen en omhelzen zoals Lev. 26:40-42 leert alvorens ze uit de mond des Heeren horen: "Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden." (Job 24:33) Dat een Broeder in de benauwdheid wordt geboren (Spr. 17:17) is de opstellers van de verklaring en de ondertekenaars ook geheel vreemd. Het geloof wordt biblicistisch ingevuld en als voorwaarde voorgaf gesteld, terwijl Gods Woord leert bij monde van de Heere Jezus: "Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven." (Joh. 5:25). Hierbij schrijven de kanttekeningen: Namelijk alzo dat zij die ook door het geloof hebben aangenomen. Ze hebben dus eerst de levendwekkende stem van de Zoon van God gehoord en zó gehoord dat ze die door het geloof hebben aangenomen (d.i. Christus en Zijn weldaden). Het geloof is dus niet eerst in de rechtvaardiging maar God in Christus is eerst! Allen die het zo niet leren hebben Gods Woord niet aan hun zijde en lezen de Bijbel op een biblicistische, rationele, wijze. De Wet functioneert niet zoals die moet functioneren en dan is het pleisteren met loze kalk, ofwel een vals evangelie.

De gemeenschappelijke verklaring spreekt over Wet en Evangelie maar vermengt deze. De natuur van de Wet wordt echt niet veranderd want deze blijft altijd de bediening des doods. Men leert dat de gelovige de geboden gaat doen uit dankbaarheid (die leer hoor je tegenwoordig in de refo-kerken). Dan zou ik willen vragen hoe ze dit dan doen? Elke dag heeft genoeg aan zijns zelfs kwaad dus waar blijf je dan met je doen? De gelovige gelooft in de Heere Jezus Christus Die het einde van de Wet is en Die de Wet volkomen heeft vervuld. De gelovige doet 100% de Wet (in Christus) en wordt volmaakt gesteld in Christus Jezus (Kol. 1:28). De gelovige heeft één Voorwerp des geloofs en dat is de overste Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus (Hebr. 12:2). Dat is het geloof door de liefde Gods werkende. Degenen die gestorven zijn aan het doen (dat geldt alleen degenen die door de Wet der Wet gestorven zijn om Gode te leven), die doen de Wet volkomen (in Christus). De Zoon van God zegt bij aanvang en voorgang tot dat bestreden volk: "Zie gij zijt schoon, Mijn vriendin, zie, gij zijt schoon, uw ogen zijn duivenogen" (Hoogl. 1:14), en dan mag die zwarte bruid antwoorden in geloof: "Zie, Gij zijt schoon, mijn Liefste, ja lieflijk; ook groent onze bedstede." (Hoogl. 1:15). Dus ook in het leven der genade is het eerst de sprekende Heere Jezus en dan de antwoordende bruid (in geloof). En weet u, dan mogen ze vruchten voortbrengen der bekering waardig, zoveel vruchten als de Heere van eeuwigheid heeft voorbereid (Ef. 2:10), allemaal vruchten die uit de Wijnstok voortkomen en niet uit de rank. Ze zijn maar een doorgeefluikje (rankje). U verstaat het of u verstaat het niet. Deze geloofskennis ontbreekt ook geheel in de verklaring. Als je de liefde Gods in Christus hebt mogen smaken dan walg je van alles wat de leer van Christus niet is, zoals bij deze verklaring het geval is.

Er wordt gesproken over de vergeving van zonden en de vernieuwing van de mensheid in Christus door de doop. Wij belijden gezamenlijk dat de Heilige Geest in de doop de mens met Christus verenigt, rechtvaardigt en hem werkelijk vernieuwt. Men leert alverzoening voor gedoopten. De 'gereformeerden' verloochenen dus de genadeleer en zijn gebogen voor de Antichrist. De doop is echter een sacrament van de verlossing door Christus en niet de zaak zelf (1 Petr. 3:21). Het wijst heen naar het met Christus begraven worden en met Hem opgewekt worden (Romeinen 6). De doop verlost echter niet, alleen God in Christus verlost. De besnijdenis ten tijde van het Oude Testament was de betekenende zaak niet, maar de besnijdenis des harten (Deut. 10:16, Rom. 2:29)!

De gemeenschappelijke verklaring ademt ook de roomse afstervingsleer terwijl Gods Woord leert: "Wij die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?" (Rom. 6:2). De oude mens heeft de doodsteek gehad, dus ze hoeven de zonde niet meer af te sterven. Dat is voor de natuurlijke godsdienstige mens een onmogelijkheid om te verstaan. Bij de afstervingsleer wordt je rechtvaardiger want je sterft de zonden af, terwijl Gods volk honderd procent vleselijk blijft, verkocht onder de zonde (Rom. 7:14 e.v.). Vlees blijft vlees, dat wordt nooit bekeerd, dat kan ook niet. Daarmee is Gods volk geen oude mens meer, want ze wil wel het goede omdat ze een nieuw Hoofd heeft namelijk de Heere Jezus Christus, en dat wil de oude mens nooit. En opdat geen vlees zou roemen voor Hem klinkt het: "Maar uit Hem zijt gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid van God, en rechtvaardigheid en heiligmaking en verlossing. Opdat het zij, gelijk geschreven is: Die roemt, roeme in de Heere. (1 Kor. 1:30-31) U leest het goed dat ze alleen in Christus rechtvaardig zijn en dat alleen Christus hun heiligmaking is. Dat is voor de godsdienstige mens veel te mager want ze wil altijd nog op heiligingskrukken ten hemel. Dan is het met al de bijbelheiligen verkeerd afgelopen (Abraham, Simson, David, Salomo, Petrus en noem ze maar op).

Wat staat er verder in de verklaring? Genade als de gemeenschap van de gerechtvaardigden met God in geloof, hoop en liefde wordt altijd ontvangen van het reddend en scheppend werk van God. Maar het is niettemin de verantwoordelijkheld van de gerechtvaardigden deze genade niet te verspillen maar in genade te leven. De aansporing om goede werken te doen is de aansporing om zich te oefenen in het geloof. Dus de verklaring leert dat genade verspilt kan worden (dus is er afval van heiligen mogelijk volgens deze overeenkomst). Wat leert Gods Woord? "En Ik geef hun het eeuwige leven; en zij zullen niet verloren gaan in der eeuwigheid, en niemand zal dezelve uit Mijn hand rukken." (Joh. 10:28)

Al die dominees die lid zijn van de PKN en zich dus hebben verbonden aan deze verklaring met de Antichrist, zijn engelen des lichts. Of je nu ds. R. de Reuver heet of ds. M. Klaassen die zegt ambivalent tegenover deze stap te staan. Weet u wat ambivalent betekent? Dat je niet weet wat je moet kiezen of dat je tegenstrijdige gevoelens hebt ten aan aanzien van deze stap. Ze halen de schouders op terwijl de duivelen nog geloven dat God een enig God is, en zij sidderen (Jak. 2:19). Die ds. Klaassen spreekt ook de vloek niet uit over deze verklaring, hij zal wel uitkijken als lid van de Paus Komt Nader beweging. De PKN heeft wederom een voorzichtig verdrag met de hel gemaakt (Jes. 28:15,18). Men spreekt over rechtvaardiging maar dat heeft niets te maken met de Bijbelse rechtvaardiging. Men spreekt over Jezus Christus maar er wordt een andere Jezus gepredikt (2 Kor. 10:4). Rome leert dat de mens niet dood is in zonden en misdaden maar dat de mens een gewonde natuur heeft (ziek is). Hij is dus halfdood en heeft zijn vrije wil nog behouden. Rome leert dat we het beeld Gods niet zijn kwijtgeraakt (dit is in tegenspraak met Kol. 3:10). Ze loochenen dat door de wet de kennis der zonde is. Rome leert dat Maria altijd maagd is gebleven terwijl de Bijbel spreekt over haar eerstgeboren zoon en niet over haar eniggeboren zoon. Rome heeft Maria een status toegedicht van medeverlosseres en medevoorspraak en leert dus een vier-eenheid. Rome loochent de verkiezing en verwerping. Rome leert een louteringsproces voor gelovigen na de dood (vagevuur) onder verwijzing naar 1 Petr. 1:7 en 1 Kor. 3:15! Rome heeft de aflaathandel geďntroduceerd voor levenden en doden en dat is net als de eucharistie een gruwelijke verwerping van het volmaakte offer van Christus. Rome heeft de tien geboden verdraaid om de roomse beeldendienst te handhaven. Rome leert het pausschap als Heilige Vader en plaatsvervanger van Christus op aarde. Allen die met Rome een verbond maken doen dit met opgeheven hand en bedrijven de zonde tegen de Heilige Geest. Ds. De Reuver stelt wel dat er grotere geschilpunten zijn dan de rechtvaardigingsleer, echter alles staat of valt met de rechtvaardiging van de goddeloze. Als dat wegvalt dan valt alles weg.

De PKN is dus ook nog eens een grote Simon de Tovenaar beweging. Welk reformatorisch kerkverband staat nu eens op om de PKN in de ban te doen? De International Conference of Reformed Churches (ICRC) heeft 17 juli 2017 in het Canadese Jordan de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) geschorst als lid vanwege het feit dat de GKV vrouwen heeft toegelaten tot de ambten. In Nederland doen ze massaal de hand voor de ogen en blijven ze in gesprek. Daar pleitte ook de Christelijk Gereformeerde Kerken (CGK) binnen de ICRC voor. Het is allemaal valse verdraagzaamheid die niets, maar dan ook niets, met de ere Gods te maken heeft. De tucht dient gehandhaafd te worden, en de bijbelse tucht is liefde! Alle refokerken hanteren een valse verdraagzaamheid zowel binnen het kerkverband zelf als het gaat om tuchtloosheid jegens openbare zonden en valse leraars, en ook buiten het kerkverband als het gaat om participeren in verbanden met bijvoorbeeld de PKN, PKN-predikers toelaten op de kansels, de CGK de handen boven het hoofd houden na het genomen homobesluit eind 2013, etc... Niets, maar dan ook niets levert nog enige bijbelse verontwaardiging op als de ere Gods vertrapt wordt. We zijn allemaal zondaren is dan wat je hoort en wie ben jij zelf? We komen echter allemaal voor God te staan, en zalig die mens die aan deze zijde van het graf met God van doen gekregen heeft in Zijn recht en in Zijn genade. Gods recht moet verheerlijkt worden en niet eerder zal Zijn genade verheerlijkt worden. Wat heeft dat als vrucht? Altijd de eer van God, in Christus, want buiten Christus is God een verterend vuur!

Zijn Naam moet eeuwig' eer ontvangen.
Men loov' Hem vroeg en spâ;
De wereld hoor', en volg' mijn zangen,
Met amen, amen, na.

M.G. van der Hoeven

Ga naar home pagina "Het gekrookte riet"