|
|
De titel van zijn lezing was "Kerkelijke verdeeldheid hindert zicht op volle waarheid". Het denominatiedenken in de gereformeerde gezindte leidt tot verarming van de geloofsinhoud. Een nieuwe heroriëntatie op katholiciteit, de algemeenheid van de christelijke kerk, betekent dat we de aanwezigheid van Christus als de Waarheid in de eredienst weer ervaren, stelt prof. dr. W. van Vlastuin. We pakken enkele zaken op uit zijn lezing en zullen dit toetsen aan het Woord van God.
Inderdaad spreekt Gods Woord nergens over kerkelijke denominaties (allerlei kerkverbanden) of stromingen binnen een kerkelijk verband. Eerder geldt het andersom dat waar de leer van Christus terzijde geschoven wordt en vervangen wordt door een eigen leer dat er dan kerkelijke stromingen en denominaties ontstaan. De verarming van de geloofsinhoud is er dus de oorzaak van. Daarnaast gaat het vaak meer om de eer dan om de leer. Het medicijn wat Van Vlastuin echter denkt aan te reiken, dat we ons moeten heroriënteren op de katholiciteit, is echter geen medicijn maar een valse oecumene.
Gods Woord leert wat anders. Christus leert: "Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen (Matth. 18:20)". Dat staat niet los van de leer van Christus die verkondigd dient te worden: "Want een iegelijk die overtreedt en niet blijft in de leer van Christus, die heeft God niet; die in de leer van Christus blijft, deze heeft beide de Vader en de Zoon (3 Joh. 1:9)". Het valt verder op dat Van Vlastuin continue spreekt over kerk met een kleine letter en niet over Kerk met een grote letter. Het gaat namelijk om de Una Sancta, en dat zijn allen die het eigendom van God in Christus zijn door de Heilige Geest.
Van Vlastuin haalt Cyprianus aan met de woorden dat er buiten de kerk geen zaligheid is. Wat is dit voor een ketterij van de bovenste plank?! Buiten God in Christus is er geen zaligheid! Wat leert de Heilige Geest bij monde van de apostel Paulus? "Maar zo iemand de Geest van Christus niet heeft, die komt Hem niet toe (Rom. 8:9b)". De Geest woont niet in de kerk (zichtbare uiting), maar waait waarheen Hij wil. De Geest woont in de Kerk (Una Sancta), zoals we hebben geciteerd uit Rom. 8:9. Van Vlastuin haalt nog meer kerkvaders aan, o.a. Cyrillus. Deze Cyrillus promootte de verering van Maria en noemde haar de Theotokos, of God-baarster.
Augustinus zou gezegd hebben dat het breken met de kerk lastering tegen de Geest is. Als Augustinus dit gezegd heeft is deze uitspraak een lastering tegen het Woord Gods. Het gaat er nu om dat Van Vlastuin deze kerkvader laat buikspreken voor zijn eigen leringen. Gods Woord roept Christenen op om zich niet te vermengen met degenen die naar verandering staan (Spr. 24:21). Afscheiding (niet zonder zich Bijbels vrij te maken) is echter geboden als er een valse leer wordt verkondigd op de kansel. Enkele voorbeelden uit Gods Woord zijn: "En ik bid u, broeders, neemt acht op degenen die tweedracht en ergernissen aanrichten tegen de leer die gij vanons geleerd hebt, en wijkt af van dezelve (Rom. 16:17)", en "Indien iemand tot ulieden komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in huis, en zegt tot hem niet: Zijt gegroet (3 Joh. 1:10)". Te scheiden van degenen die van Christus zijn (Kerk) is echter ongeoorloofd! Dat is wel wat anders dan de zichbare gestalte van de kerk in het algemeen!
Uiteindelijk komt natuurlijk altijd wel weer de aap uit de mouw, zoals met het volgende pleidooi van Van Vlastuin: "In tegenstelling tot Calvijn en de Heidelbergse Catechismus wil ik ervoor pleiten om het begrip katholiek niet prijs te geven en 's-zondags te belijden dat wij geloven in de heilige katholieke kerk". Hij denkt dat met deze toverformule het zicht op de volle waarheid wordt hersteld, terwijl Gods Woord leert dat de Heilige Geest in al de waarheid leidt. De ware gelovige gelooft helemaal niet in de kerk, zelfs niet in de Kerk, maar gelooft in de drie-enige God. In de Twaalf Artikelen staat niet dat we IN een heilige, algemene Christelijke Kerk geloven, maar ik geloof EEN heilige, algemene Christelijke Kerk, de gemeenschap der heiligen. Deze Kerk wordt verzameld uit alle windstreken van alle tijden en van alle plaatsen. Wat Vlastuin hier pleit is niet meer dan een ketterij. Rome leert dat ook! Hij zit dus met deze uitspraak bij de paus van Rome op schoot!
Verder stelt van Vlastuin: "Voor het geheel van de Reformatie gold dat de worsteling om de belijdenis dat Christus het Hoofd van de kerk is, nog existentiëler was dan de leer van de rechtvaardiging". Ook hier weer spreekt hij over kerk met een kleine letter, dus de zichtbare kerk wereldwijd. Christus is echter het Hoofd van de Zijnen (Kerk). Daarnaast spreekt Van Vlastuin over de leer van de rechtvaardiging. Welke rechtvaardiging bedoelt hij? Het gaat om de rechtvaardiging van de goddeloze!
Van Vlastuin vervolgt: "Als onze belijdenis oplicht vanuit het (vroegkerkelijke) belijden van Christus als Hoofd van de kerk moeten we ons ook afvragen hoe reformatorisch en katholiek het eigenlijk is om in statuten te spreken over 'de Schrift en de Drie Formulieren van Eenheid', alsof we kerk kunnen zijn zonder de Vroege Kerk. Bij een dergelijke amputatie van ons belijden dringt zich de vraag op of hiermee niet de weg geopend is om bepaalde aspecten van de leer centraal te stellen, zodat we de volle Christus uit het oog verliezen en zelfs in ketterijen terecht kunnen komen." Laten we helder zijn, de drie formulieren van eenheid zijn niet het Woord van God. Ook de belijdenisgeschriften dienen Gods Woord na te spreken, en waar dat niet gebeurt moeten we dat terzijde schuiven danwel corrigeren. Van Vlastuin moet niet zo krampachtig doen over de belijdenisgeschriften want de Catechismus is eigenlijk een uitwerking van de brief van de apostel Paulus aan de Romeinen. Wat lost het op als we de uitspraak 'drie formulieren van eenheid' weglaten in statuten? Van Vlastuin kan beter teruggaan tot het begin van de Bijbel, in plaats van wat hij de Vroege Kerk noemt. De ware Kerk is er namelijk vanaf het begin van de wereld tot het einde toe (NGB artikel 27). Guido de Bres was dus nog katholieker dan Van Vlastuin die in zijn betoog niet verder teruggaat dan de Vroege Kerk met de kerkvaders die hij noemt (waarvan er velen allerlei ketterijen leerden).
Van Vlastuin heeft het over ketterijen waar we in terecht kunnen komen. Welnu, hij mag zich wel afvragen of hij er zelf niet in terecht gekomen is. Denk o.a. aan zijn samenwerking met Rome, Arminianen en andere godsdienstigen om
een boek 'Verantwoord geloof' te schrijven, wat niet meer is dan een rooms-arminiaans gedrocht (klik hier).
Of wat te denken van zijn geschrijf over verzoening voor engelen (klik hier). Volgens Van Vlastuin is Christus niet alleen
Middelaar Gods en der mensen, maar ook Middelaar Gods en der engelen. De Heilige Geest leert in Hebreën 2:16-17: "Want waarlijk, Hij neemt de engelen niet aan, maar Hij neemt het zaad Abrahams aan;
Waarom Hij in alles den broederen moest gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en een getrouw Hogepriester zou zijn in de dingen die bij God tedoen waren, om de zonden des volks te verzoenen." Christus verzoent de zonden
van Zijn volk (het zaad Abrahams) en verzoent niet de engelen. In de tweede brief van de apostel Petrus en elders (Judas) leert de Heilige Geest dat God de engelen die gezondigd hebben niet gespaard heeft, maar die in de hel geworpen hebbende,
overgegeven heeft aan de ketenen der duisternis, om tot het oordeel bewaard te worden (2 Petr. 2:4, Judas:6). De engelen die niet gezondigd hebben, hebben geen verzoening nodig, netzomin Adam in de staat der rechtheid verzoening
nodig had, want hij leefde zonder zonde. De engelen die gezondigd hebben zijn overgegeven tot het oordeel. Hetgeen Van Vlastuin leert is dus een ketterij. We hoeven er verder geen woorden aan vuil te maken.
Van Vlastuin werkt samen met Arminianen en Roomse theologen, is toegetreden tot de redactie van Theologica Reformata (het wetenschappelijke theologische tijdschrift van de Gereformeerde Bond), leert dat engelen verzoening nodig
hebben, zegt dat nergens in de Bijbel staat dat Jezus man is geworden terwijl Gods Woord duidelijk leert van wel. De wijsheid van Van Vlastuin zal echter vergaan (Jes. 29:14, 1 Kor. 1:19), en indien hij zich niet bekeerd van deze
ketterijen zal hij met zijn wijsheid voor eeuwig vergaan. De HHK dient Van Vlastuin onder de tucht te plaatsen, en te verwijderen van het Seminarie. Dat geldt ook voor homo dominees zoals ds. D. Burggraaf. Ook studenten die theologie
studeren met het doel om dominee te worden (zonder dat ze zelf weten uit welk een nood en dood ze gered zijn en hoe ze met God in Christus verzoend zijn geworden door openbaring van Christus tot geloof, en niet andersom) dient
de toegang geweigerd te worden. Er wordt een legioen aan dominees gekweekt (en ze zijn er al) die leren dat dode zondaren een gelovig toevlucht kunnen nemen tot Christus en dat de zekerheid niet tot het wezen des geloofs behoort.
Ze leren dat zogenaamde christen-homo's die het volgens hen niet praktiseren aan het Heilig Avondmaal mogen deelnemen. Zelfs ds. P. de Vries zit in dit toevluchtnemende vaarwater en legt zogenaamde christen-homo's de handen op.
Het toepassen van de ware tucht (= liefde) doen ze echter binnen de HHK (en elders) niet, alleen als je in een publieke zonde valt van overspel (ds. P. Korteweg) of als je ds. G.A. van den Brink van ketterijen beschuldigt en hem
weigert de broederhand te geven, dan weet het kerkelijk Sanhedrin je te vinden. Ze willen allemaal de valse vrede handhaven ten koste van de ere Gods. Ze houden al die ketterijen lerende voorgangers de handen boven het hoofd.
De Heere zal het zien en zoeken! Dat geldt ook het RD die niet ophoudt om zulke artikelen te publiceren en de ketterijen de geformeerde gezindte in te slingeren. Het RD is niet anders dan een spreekbuis van de satan, en dat
onder een godsdienstig sausje. Zeg uw lidmaatschap van deze krant op (geen enkel lidmaatschap van welke krant dan ook is
te rechtvaardigen) en laten zich nog gereformeerd noemende dominees nu eens man en paard gaan noemen vanaf de kansel, en laten kerkenraden/predikanten/gemeenteleden zich Bijbels vrijmaken van deze ongerechtigheden en dat we allen
in de schuld komen voor God: Wie weet, God mocht Zich wenden en berouw hebben; en Hij mocht Zich wenden van de hittigheid Zijns toorns, dat wij niet vergingen (Jona 3:9, Joël 2:12-17).
Van Vlastuin eindigt zijn geschrijf met de volgende woorden: "Hoe we ooit weer katholiek moeten zijn, weet ik niet. Laat ons beginnen om de noodzaak van katholiciteit te beseffen."
Er moet iets heel anders beseft worden. Dat we God verlaten hebben in het paradijs en aan allerhande ellendigheid, ja, aan de verdoemenis zelf onderworpen zijn. De noodzaak van bekering! En in die weg wordt Christus geopenbaard
aan de ziel als de Weg, de Waarheid en het Leven. Vrede met God door Christus en Zijn verdiensten, toegepast door Woord en Geest aan dé goddeloze die vertreden ligt in zijn/haar geboortebloed en aan de zijde Gods gebracht is.
Dezulken hebben een welgevallen gekregen aan de straf hunner ongerechtigheid (Lev. 26:41) en is alle hoop geheel ontvallen. De Heere God doet een afgesneden zaak op de aarde (Rom. 9:28). In die weg wordt Christus geopenbaard tot
geloof in Hem. Pas als dat een feit is geworden in het leven van je gevallen Adamsbestaan komt er de gemeenschap der heiligen en niet eerder. En die gemeenschap komt op uit Christus Die het Hoofd van Zijn Kerk is. Hij brengt ze
allen terug tot God de Vader door Zijn Woord en Geest, opdat God zal zijn alles en in allen.
M.G. van der Hoeven
|
|