Daarom, mijne geliefden, vliedt van den afgodendienst.

Zaterdag 11 Juni 2011 lazen we uit de rubriek "Welbeschouwd" een artikel van de hand van de heer S.D. Post getiteld " Van GelreDome naar Hellenbroek". Of het wel beschouwd is zullen we eens bezien. Hieronder volgt de tekst (cursief) van het artikel en dan het commentaar.

Van GelreDome naar Hellenbroek
In het Arnhemse stadion GelreDome werd vorige week de EO-Jongerendag gehouden. Ik heb even meegekeken via internet en constateer dat de EO het goed heeft begrepen. Jongeren van nu bereik je met media van nu. Vroeger kon je je boodschap nog overbrengen via het woord. Toen waren het ouders en ouderlingen, boeken en brochures die het opkomend geslacht in verbinding brachten met het culturele en religieuze gedachtegoed. Dat is nu niet meer aan de orde. Die tijd is voorbij. Het verhaal van 2011 wordt bemiddeld door de moderne media: film, populaire muziek, internet, Facebook en Twitter.
Zo had de Rooms-Katholieke Kerk het vroeger ook begrepen. Verreweg de meeste parochianen konden niet lezen en trouwens: er waren geen boeken. Het was dus effectief om gemeenteleden te benaderen met beelden, schilderijen en toneel. Zo bereikte je hen beter en indringender dan door een preek in een rumoerig kerkgebouw.
Slim: wil je je publiek bereiken, kies dan vooral voor een vervoermiddel dat hen bereikt.

Vierkante wielen
Van de EO-Jongerendag naar een gemiddelde catechisatieavond is een eindeloze sprong. Maar ook van het multimediale onderwijs op school naar het catechisatielokaal van de kerk is zo gezien al snel een brug te ver. Wie als kerk op een traditionele manier catechisatie blijft geven, moet niet gek opkijken als het publiek wegblijft.
Hoe robuust Hellenbroek ook is, als je hem wilt laten rijden op vierkante wielen, accelereert hij niet bij jongeren van 2011. Dan is de ”move” van de EO-Jongerendag heel wat effectiever.
Catechisanten van nu zijn niet meer catechisanten van vroeger. Ze zijn misschien niet anders gebakken, ze zijn wel anders aan het opdrogen.
Begin dit jaar verscheen de vertaling van een grondige studie over de vraag ”Hoe hersenen omgaan met internet” met de veelzeggende titel: ”Het ondiepe”. De auteur, Nicolas Carr, toont aan dat onze hersens langzaam veranderen. De paden in ons brein passen zich aan. Lazen we vroeger een boek, nu lezen we gefragmenteerd op internetpagina’s met navigatie, pop-up’s, banners in de marge. De tekst zelf is doorspekt met hyperlinks. We moeten voortdurend keuzes maken: ”volg ik deze link?” of ”bekijk ik deze banner?”
We maken deze keuzes onbewust in fracties van secondes, maar het verhindert ons denken.
Ons werkgeheugen is versnipperd, verwerkt de informatie oppervlakkig en weet niet gestructureerd informatie over te brengen naar het langetermijngeheugen. Ons geheugen zit niet meer in ons hoofd, maar in de digitale wolk die ons omringt.
Zulke jongens kunnen natuurlijk niet drie kwartier luisteren naar een verhaal van een zwart pak over de ingeschapen godskennis. Met zo’n onbekwaam werkgeheugen kun je niet verwachten dat ze vragen leren, laat staan Bijbelteksten. Laat catecheten leren van de EO-Jongerendag. Daar weten ze hoe ze de jongeren kunnen bereiken, hoe ze de indringende toespraak van Tiemen Westerduin moeten inbedden in het geheel. En het werkt. Net als de beelden in de kerk. Beelden in de kerk. Volgens mij heb ik op catechisatie wel eens iets over die stomme beelden geleerd. God wil Zijn christenen niet door beelden onderwezen hebben. Blijkbaar doet het medium ertoe! Het aardige is dat zondag 35 niet de discussie aangaat over effectiviteit, over wat werkt, maar over wat God wil. Ondanks de mogelijkheden van flitsende presentaties, ondanks die veranderende paden onder de hersenpan: we moeten niet wijzer zijn dan God.

Kern
Catecheten worden misschien zenuwachtig. Bereiken we de jongeren nog? Kunnen we op tegen dat digitale geweld? In de managementliteratuur figureren twee tegengestelde visies over de vraag hoe je als onderneming kunt overleven. De een zegt: „Kijk steeds naar je concurrenten, en probeer het beter te doen dan zij” (Porter). De andere zegt: „Kijk vooral naar je eigen kernkwaliteiten en ontwikkel die” (Prahalad). Als kerken al iets zouden moeten leren van managers, laten ze dan aansluiten bij de laatste visie. We verliezen de concurrentie met de wereld als we ons eigen speelveld verlaten. De kern van de kerk, het eeuwige Woord van God, moeten we niet in het ”Ondiepe” te water laten.
Bij de kerk past ”slow motion”: stilte, rust, overdenking en persoonlijke ontmoeting. Meer dan ooit hebben we in deze virtuele wereld behoefte aan authentieke mensen in een authentieke omgeving. Ambtsdragers die om jongeren geven, die eerlijk en kwetsbaar zijn en leven in verbondenheid met de Heere, die doen ertoe in 2011.
Ik denk ook niet dat catecheten de didactiek van de scholen als voorbeeld moeten nemen. Eerder andersom. De Nadere Reformatie zag scholen als kweekhoven van de christelijke gemeente.
Daarom lag de nadruk op leren lezen.
We leven in een andere tijd. Hebben scholen nog dezelfde passie? Gaat de school voor een optimale voorbereiding van de leerling voor deze moderne maatschappij of voor een optimale voorbereiding van de leerling om Gods Woord te ontvangen en te bewaren? Na het boek van Carr kan geen school meer om deze keuze heen. Zeker geen school die kritisch is over de jongerendag van de EO.

COMMENTAAR
De heer dr. S.D. Post uit Gorinchem (lid deputaatschap voor studerenden der Gereformeerde Gemeenten) schrijft regelmatig in de R.D. Post, zoals ook op zaterdag 11 juni 2011. De scribent geeft een beschouwing over de EO-Jongerendag van 4 juni 2011 en trekt lijnen naar het bereiken van jongeren van nu op o.a. de catechese.
Allereerst stelt hij dat je jongeren van nu met de media van nu moet bereiken. Vroeger kon je je boodschap overbrengen via het woord (gesproken of gelezen), dat is nu niet meer aan de orde volgens hem. Het verhaal van 2011 (Dan doelt hij kennelijk op de Bijbelse boodschap. Met deze terminologie kan hij Nico ter Linden wel de hand geven met zijn "Het verhaal gaat".) wordt bemiddeld door de moderne media: film, popmuziek, internet, facebook en twitter.
Laten we hier nu eens even bij stilstaan. Tegenwoordig is het mode om mee te huilen met de wolven in het bos, als men stelt dat het overbrengen van de Bijbelse boodschap via het woord niet meer aansluit bij de beleving van de hedendaagse jongeren. Trouwens, dat is niet alleen iets wat jongeren aangaat, maar ook ouderen. We leven inderdaad in een tijd waarbij alles snel geconsumeerd wordt. Korte berichten met sms, en nu twitter zijn hier voorbeelden van. Beeld heeft ook een enorme invloed op mensen, denk aan tv, film, video en internet. Echter moeten we niet vergeten dat de natuurlijke mens van alle tijden en alle plaatsen totaal niet openstaat voor de boodschap van Gods Woord. "Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen die des Geestes Gods zijn; want zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden." (1 Kor. 2:14) Men denkt dan, door aan te sluiten bij de middelen die de natuurlijke (jeugdige) mens gebruikt, dat die jongeren dan vatbaar zijn voor Gods Woord. Het is echt een totale misvatting, en het toont aan dat degenen die dit stellen totaal geen geestelijk verstand hebben van de diepe verdorvenheid van de mens door zijn val in Adam.

De apostel Paulus spreekt door de Heilige Geest gedreven: "Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods." (Rom. 10:14) De Heere Jezus geeft bevel aan Zijn discipelen: "En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie allen creaturen." (Markus 16:15). In het twintigste vers van Markus 16 lezen we het wonder "En zij uitgegaan zijnde, predikten overal, en de Heere wrocht mede en bevestigde het Woord door tekenen die daarop volgden. Amen.". De profeten predikten, Jesaja roept het uit: "Wie heeft onze prediking geloofd?", Jona predikte tegen Ninevé, de Heere Jezus predikte bekering en geloof, de apostelen predikten. Deze prediking wordt zelfs dwaasheid genoemd (niet dat het dwaasheid is, maar de inhoud en het middel werden voor dwaas versleten) in 1 Korinthe 1:21: "Want nademaal in de wijsheid Gods de wereld God niet heeft gekend door de wijsheid, zo heeft het Gode behaagd, door de dwaasheid der prediking zalig te maken die geloven.". Gods Woord heeft dus het Middel en een middel aangewezen waardoor goddelozen zalig kunnen worden: Jezus Christus en Dien gekruisigd door de prediking van het Woord. Dat middel is van God ons gegeven! We mogen daar niet omheen, ook niet anno 2011! Het is ongekend dat notabene iemand uit de Gereformeerde Gemeenten dit roept. Er heerst een kracht der dwaling in onze dagen.

De heer Post heeft even meegekeken via internet naar de EO-Jongerendag en geconstateerd dat de EO het goed heeft begrepen waar je jongeren van nu mee moet bereiken. Wat heeft de EO begrepen? Keiharde herrie met pop artiesten die zich uitgeven voor gelovigen en de jeugd ook oproepen om lekker te rocken? Af en toe een boodschap met volbloed arminaanse inhoud. Een Jezus van vijf letters die ze in de openingsact tussen lawaai en lichtflitsen laten verschijnen. Meer is het echt niet. Deze hele EO-Jongerendag heeft niets, maar dan ook niets, met de opdracht van de Heere Jezus, om het Evangelie te prediken aan alle creaturen, te maken. Dit is een totaal andere religie net als Rome, het is een Baäl-religie van God wat en de wereld wat. Als het WK voetbal was geweest hadden ze overgeschakeld naar de wedstrijd van Oranje, hetgeen ook eerder is gebeurd. De jeugd wordt op een verschrikkelijke wijze bedrogen op weg en reis naar de eeuwigheid. John Bunyan zou spreken van de ijdelheidskermis. Een zondaar wiens geweten is ontwaakt door de Heilige Geest, op wiens ziel de vloek der wet drukt, die met het gebed in de ziel rondgaat: "Hoe komt God aan zijn eer?" en "Hoe wordt ik met God verzoend?", die kan onmogelijk naar de EO-Jongerendag toe om zich over te geven aan disco acts, en meeklappen en meedijnen op de harde beat. Deze nood der ziel kent niemand die deze EO-Jongerendag organiseert, er naar toe gaat, of positief bejegend.

Vervolgens voert Post Rome ten tonele. Die had het vroeger ook begrepen. Men kon niet lezen, en het feit dat er geen boeken waren wordt als argument aangevoerd om beelden, schilderijen en toneel positief te waarderen. Ook hier gaat Post voorbij aan de prediking van het Woord. Want oren hadden de mensen van toen gelukkig ook, al moeten ze wel doorboord worden en moet het hart geopend worden door de Heilige Geest, net als bij Lydia de purperverkoopster, want eerder slaan we totaal geen acht op God en Zijn Woord. Dat is geen lot maar schuld. Post gaat over de prediking als middel ook hier een negatief oordeel vellen door te zeggen dat Rome met beelden, schilderijen en toneel de mensen beter en indringender bereikte dan door een preek in een rumoerig kerkgebouw. Alsof mensen door beelden en schilderijen tot bekering worden gebracht. Het is echt belachelijk wat wordt aangevoerd door deze doctor in de GG (en dan staat GG hier niet voor God Geleerdheid). Zijn slimme advies luidt: wil je je publiek bereiken, kies dan vooral voor een vervoermiddel dat hen bereikt. Het lijkt wel of Post acteert als een reclame medewerker, als een communicatie deskundige, die cursussen geven hoe je zo snel mogelijk je waren aan de man krijgt door slimme pakkende advertenties, commercials of dergelijke middelen. Hij vat totaal niet dat we het hier hebben over God en goddelijke zaken, dat het gaat om de bekering van mensenzielen. Dat doel heiligt niet alle wereldse middelen! Als je daar geen voelsprieten bij God vandaan voor hebt gekregen, dan kun je met elkaar praten en discussiëren tot je een ons weegt, maar je komt er geen spaan verder mee. Ze verwijten je dan nog dat je het heil van jongeren niet op het oog hebt als je deze wereldse middelen zoals de EO-Jongerendag verwerpt.

Dan komt Post bij de vierkante wielen. Hij bezigt zich van populair taalgebruik als hij Hellenbroek ten tonele brengt en dan een catechisatieles vergelijkt met vierkante wielen. Hellenbroek accelereert niet bij jongeren van 2011, dan is de move van de EO-Jongerendag heel wat effectiever, zo stelt hij. Kennelijk heeft hij het effect van de EO-Jongerendag al in een groot boek staan met getallen van mensen die naar voren zijn gekomen en nadat ze uitgehost zijn nazorg hebben aangevraagd. Wat hij verder zegt is dat men niet gek moet opkijken dat de jongeren bij catechisatie wegblijven als de kerk op een traditionele manier catechisatie blijft geven. Hij zal dit dan ook wel van de prediking tijdens de eredienst vinden, dan zullen de mensen ook wegblijven (want daar zitten toch dezelfde jongeren waar hij het over heeft). Nu is maar net wat je onder traditie verstaat. Bij traditie denken we aan gebruiken en gewoonten die van de ene generatie op de andere generatie worden doorgegeven. Bij catechisatie gaat het om het geven van Bijbels onderwijs aan de hand van het leerboek van de Kerk. Catechisanten dienen met eerbied en toegenegenheid het onderwijs te volgen en voor te bereiden. Net zoals dat op school van hen wordt verwacht als het gaat om wiskunde, werkstukken, taal enz.. Catechisatie wordt veelal als iets vrijblijvends gezien. Je moet er nu eenmaal heen van de kerkenraad en de ouders. Men zit er met tegenzin, en geeft ongenuanceerde antwoorden als iets wordt gevraagd. Wie herkent het niet? Zelfs op school kan dit het geval zijn overigens.
Een ander punt is dat de leerdienst binnen de kerken steeds meer onder druk komt te staan. In de pers wordt hier regelmatig over geklaagd. Men vindt het allemaal taaie leerstukken. En daarnaast hoef je toch niet de orde ellende, verlossing en dankbaarheid te kennen? Wat een ander van voren leert, leert een ander van achteren, zegt men. We moeten het allemaal wat ruimer zien. Daarnaast zijn er de invloeden vanuit de zogeheten evangelische stroming die al helemaal kriebelig worden bij het horen van dogmatiek en catechisatie. Alles staat met alles in verband in de maatschappij van nu. Wat gaat men dan als remedie zoeken, net als Post? We moeten het sneller, dynamischer en anders gaan verpakken. We nemen videoclips, popmuziek (met religieus sausje), toneel en gaan met korte statements de jongeren op deze manier benaderen. Althans dat is de EO methode waarbij volgens Post de catecheten in de leer moeten.

Post voert Nicolas Carr ook ten tonele en gebruikt hem om zijn argument kracht bij te zetten dat we alleen nog maar gefragmenteerd iets kunnen oppakken. Vroeger lazen we een boek, maar nu niet meer. Is dat zo? Moet je eens kijken hoeveel mensen lid zijn van een bibliotheek, hoe succesvol allerlei schrijvers zijn. Tegenwoordig heb je de I-PAD, waarom heel eenvoudig een boek is te lezen. Daarnaast heb je de scholen, het voortgezet onderwijs, de universiteit enz.. Er moet heel wat afgelezen worden. Wat te denken als er een werkstuk gemaakt moet worden of een scriptie geschreven moet worden? Al onze energie wordt erin gestoken. Er moet een goed cijfer gehaald worden. Ik ontken niet dat de internet hype en de twitter hype een grote rol speelt in de huidge samenleving. Maar als het gaat om zaken van leven en dood, eeuwig wel en eeuwig wee, dan kunnen we dit argument niet aanvoeren om dan maar de prediking van het Woord of de catechisatie op een andere manier te gaan invullen à la de EO-Jongerendag. Moderne media zoals internet is wel een prachtig middel om preken te verspreiden (mp3 of geschriften). Het snel iets tot ons nemen als MC Donalds food gaat echter niet samen met het horen en lezen van Gods Woord. We hebben bij alles een uitlegger nodig. Allereerst de Heilige Geest, maar ook de uitleggers die de Heere heeft aangesteld zoals de Apostel verwoord in Efeze 4:11. Film, video, toneel zijn middelen die ongeoorloofd zijn om het Woord door te geven. Hier is genoeg over geschreven door o.a. ds. C.J. Meeuwse (GG), dat gaan we hier niet herhalen. De EO heeft ook geen moeite met een film waarin Jezus wordt nagespeeld door een mens. Het is onmogelijk dat een godvrezend mens zich met toneel en film inlaat, net zomin het mogelijk is dat een godvrezend mens zich als zwarte piet of sinterklaas verkleed. Nogmaals, het is onmogelijk. Die door de Geest geleid worden, die zijn kinderen Gods. Die door de geest der dienstbaarheid geleid worden zijn kinderen satans, en dat is elk mens van nature. Als we denken de leer der zaligheid te kunnen verwerken via twitter, pop-ups, banners, muziek clips e.d. dan weten we niet waarover we het hebben. Ik denk eerder dat mensen krampachtig jongeren willen staven in hun snelle (godsdienstige) wereld en dan hierin mee willen gaan, misschien nog wel onder het mom van: wie de jeugd heeft heeft de toekomst. Echter geldt: wie God heeft heeft de toekomst. We helpen ze daar echt niet mee verder. Een jongere of oudere zal door de Heere moeten worden stilgezet en opgeraapt uit de ruisende kuil van het modderig slijk. Christus, Die een verborgenheid is, moet aan onze ziel worden geopenbaard. Daarvoor heeft de Heere de prediking van Wet en Evangelie gegeven. De Wet is de bediening des doods, en het Evangelie als de Balsem uit Gilead voor de geestelijk dodelijk verwonde ziel. Een drie-enig God staat garant voor de zaligheid van Zijn uitverkorenen. De predikers hebben te preken zoals Paulus sprak: "Wij dan, wetende de schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof, en zijn Gode openbaar geworden... want de liefde van Christus dringt ons." (2 Korinthe 5:11-14). Nogmaals, die hele muziekscene die de EO ten tonele voert staat haaks op de wijze en omstandigheden die de Heere gebruikt om Zijn volk te bekeren. Als de Heere er één in het hart grijpt op die EO-Jongerendag, dan moeten hij/zij daar wegvluchten en zich voor God in zak en as vernederen: Wee onzer dat wij zo gezondigd hebben. Dan houdt je het in die goddeloze bende echt niet meer uit.

Terug naar Nicolas Carr. Ontken ik dan dat men steeds meer moeite heeft met het onthouden van zaken? Nee, zeker niet. We moeten de jongeren dan hierin niet staven en ze maar met dezelfde middelen bedienen. Even vluchtig als iets in hun geheugen komt, vliegt het er weer uit. We moeten terug naar het stampwerk van vroeger. Uit het hoofd leren opzeggen van Bijbelteksten, stukken uit de Heidelberger Catechismus. Dat is ouderwets? Nee hoor! Niet voor niets wil men weer terug naar dit middel omdat de jeugd amper nog weet wat de (kerk)geschiedenis van Nederland is. Men wil weer jaartallen en uit het hoofd leren in ere herstellen, althans die geluiden hoor ik regelmatig. Wat vroeg geleerd wordt komt er later nog uit. Dat heb ik wel eens vernomen van mijn vrouw die Psalmen ging spelen voor dementerende bejaarden in een verzorgingshuis. Zelfs de dementerenden wisten die mee te zingen, terwijl het korte termijn geheugen slecht is. De jeugd moet ingescherpt worden, zoals het ook in de Schrift staat: "En gij zult ze uw kinderen inscherpen en daarvan spreken, als gij in uw huis zit en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt en als gij opstaat." (Deuteronomium 6:7). Ik weet het, het is vanuit de mens gezien een onbegonnen zaak. Toch wordt de verbondskinderen deze plicht opgedragen. De Heere heeft aan dit bevel ook een belofte verbonden. Laten we die niet licht versmaden, wat we zomaar doen overigens. Dat we ons als ouders, kerkenraden, docenten diep en stijl afhankelijk mogen weten van de Heere en de werking van de Heilige Geest. Die het van Hem verwachten zullen niet beschaamd worden. Ook al lijkt het ploegen op rotsen, of al maken we het zelf in dit tijdelijke leven niet meer mee. De Heere raapt verloren zonen en dochters op uit de verlorenheid en brengt ze tot het eeuwige leven: "En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, den enigen waarachtigen God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt." (Johannes 17:3).

Post velt verder zijn eigen standpunt neer uit de eerste alinea over de beelden en schilderijen dienst van Rome als hij Zondag 35 aanhaalt. Daar staat in antwoord 98 dat wij niet wijzer moeten zijn dan God, Dewelke Zijn Christenen niet door stomme beelden, maar door de levende verkondiging van Zijn Woord wil onderwezen hebben. Post wil catecheten laten leren van de EO-Jongerendag, hoe een indringende toespraak ingebed moet worden in het geheel. Met dat geheel doelt hij dan op de keiharde popmuziek wat men gospelrock noemt. En dan sluit Post nog de "vierkante wielen" alinea met de opmerking dat we niet wijzer moeten zijn dan God. Blijkbaar doet volgens hem het medium er wel toe. Men is met een soort ijver behept om bekeerlingen te maken, maar zonder daarbij de van God gestelde orde te hanteren: prediking van het Woord. De EO zegt: Zie je wel, de Heere werkt in Nederland, kijk maar naar al die jongeren op de EO-Jongerendag, die komen toch niet zomaar? Wat wij voor zegen houden is nog geen zegen van de Heere. Men zei vroeger wel eens: Hebben we de zegen des Heeren uit Zijn rechterhand of uit Zijn linkerhand ontvangen? Een godsdienstig mens roept al gauw dat de Heere Zijn zegen geeft. De vraag is, of dit zo is? Zijn het geen oordelen van de Heere omdat we hem verlaten hebben en onze eigen godsdienstige (stok)paa(r)djes bewandelen? Nogmaals, het doel heiligt absoluut niet alle middelen. Post misbruikt zondag 35 op een gruwelijke wijze om te suggereren dat de aanpak van de EO werkt, net als beelden in de kerk van Rome.

De slot van zijn betoog, onder het kopje "kern", fixeert zich rond enkele uitspraken uit de managementsliteratuur. Hij stelt dat de kerken zich zouden moeten laten aansluiten bij de visie van Prahalad die leert om vooral naar je eigen kernkwaliteiten te kijken en om die te ontwikkelen. Hij geeft aan dat de kern van de kerk, het eeuwige Woord van God, niet in het "Ondiepe" te water gelaten moet worden. Hij grijpt terug op het boek van Carr "Het ondiepe" over hoe hersenen omgaan met internet. De Heere vergadert Zijn Kerk door Woord en Geest. Alwaar het dode lichaam zal zijn, daar zullen de arenden vergaderd worden (Mattheüs 24:28). De kanttekeningen verklaren dit als volgt: "Hiermede wordt geleerd dat waar Christus met Zijn lijden en sterven oprechtelijk gepredikt wordt, de gelovigen zich aldaar zullen vergaderen, gelijk ook dezelve in het laatste oordeel tot Christus zullen vergaderd worden, om altijd bij Hem te blijven.". Kijk, dat is de roeping van herders en leraars, evangelisten en ambtsdragers. Kohlbrügge zou zeggen: "Werp het Woord er maar in.". Dat Woord moet niet in het ondiepe te water gelaten worden. De Heere Jezus vermaand in Mattheüs 7:6: "Geeft het heilige den honden niet, en werpt uw parelen niet voor de zwijnen; opdat zij niet te eniger tijd dezelve met hun voeten vertreden en zich omkerende u verscheuren." Lees dan de kanttekeningen maar wat hiermee bedoeld wordt. Dan zijn we met de EO-Jongerendag gauw klaar. Al die jongeren komen voor de sfeer, de muziek, de hele scene eromheen. Er is niets van God bij die drijft om naar de EO-Jongerendag te gaan.
Inderdaad past stilte, rust, overdenking en persoonlijke ontmoeting bij de kerk. Toch nog een zinvolle opmerking in het hele betoog van Post. Nog een zinvolle opmerking: er is behoefte aan authentieke mensen in een authentieke omgeving, aan ambtsdragers die een hart voor jongeren hebben. Dat kan ik helemaal bijvallen. Inderdaad authentiek, echt, geen namaak, en dan dus ook niet in de namaak godsdienstige omgeving van het GelreDome. Daar zou Post tegen moeten waarschuwen, maar hij verzaakt het. De Heere bestraft herders en leraars en ambtsdragers die zichzelf weiden en niet de kudde hun toebetrouwd. Wat hebben we de leiding van de Ambtsdrager, de Heere Jezus Christus, nodig om de lammeren te weiden, de schapen te hoeden en te weiden (Joh. 21). Om het kostelijke van het snode te onderscheiden. Dat ook hetgeen staat opgetekend in Ezechiël 13 tot waarschuwing zal zijn, waar gesproken wordt over valse profeten die het volk verleiden door lemen wanden te bouwen en te pleisteren met loze kalk. Ezechiël 33 en 34 waar het gaat over het werk van de wachter en de belofte van de enige Herder, zouden ook ter harte genomen moeten worden. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken of wij in de weg des Heeren gaan als herders en leraars, als ambtsdragers, als catecheten en docenten, als ouders en ook als leerlingen.

Tot slot, de titel "Van GelreDome naar Hellenbroek". Het is een verschil van dood en leven. GelreDome staat voor menselijk vernuft met een eigen bedachte koepel (dome). Zo heeft men een eigen koepelgodsdienst gecreëerd in Arnhem. Hieruit moet een godsdienstig mens uitgeleid worden, zoals het volk Israël uit het diensthuis Egypte geleid moest worden. Dan komen we niet allereerst bij Hellenbroek terecht, maar bij de God van Hellenbroek en bij Zijn Woord. Daarom, mijne geliefden, vliedt van den afgodendienst (1 Korinthe 10:14).