Onlangs heeft de SGP een nota uitgebracht over tolerantie, godsdienstvrijheid en theocratie. Ze hebben maar liefst zeven jaar aan deze nota gewerkt om tot een veranderende begripsbepaling te komen, zonder de banden met de principiële uitgangspunten door te snijden volgens deze nota. Onlangs stond een uitgebreid interview met dhr. Van Leeuwen, de voorzitter van de SGP, in het RD. We zullen dit interview eens doornemen en dan zien dat deze nota van de SGP een contradictio in terminis is, ofwel gelijk aan vloeibaar ijs of een vierkante cirkel. Het hele interview kunt u nalezen via (klik hier).

Van theocratie naar Bijbels genormeerde politiek
Het artikel begint met de aanslagen van 2001 in New York. Religie kwam in het verdachtenbankje, en aangezien de SGP ook een religie aanhangt kregen zij daar last van, zo meldt het artikel. Tja, want er werd wel gesproken over de SGP-taliban. Wilde die partij, ten diepste, niet een theocratie vestigen? Daarover moest helderheid komen en daarom werd onder leiding van het wetenschappelijk instituut van de SGP een studieproject gestart, wat inmiddels is uitgegroeid tot een kloek boekwerk met als titel: "Gerechtigheid verhoogt een volk. Bijbels genormeerde politiek in een democratische rechtstaat." De titel is ontleent aan Spreuken 14:34, alleen zijn ze de helft vergeten. De gehele Bijbeltekst luidt: "Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natiën." We zullen zien dat de Bijbels genormeerde SGP-politiek in een democratische rechtstaat gelijk staat aan de zonde die een schandvlek der natiën is.

Van Leeuwen zet in met de uitspraak dat bij de SGP geen spoortje van een antidemocratische, revolutionaire gezindheid is te vinden. Dat de overheid niet neutraal is en zich behoort te laten leiden door Bijbelse normen en waarden, en dat zij geen gewetensdwang mag uitoefenen. Inderdaad is de overheid niet neutraal, want de overheid bestaat uit personen die niet neutraal zijn. We behoren óf God toe door genade óf de duivel toe door eigen schuld. Een overheid mag ook geen gewetensdwang uitoefenen. De oproept tot bekering en geloof gaat ook niet met dwang gepaard, al is het wel een heilig moeten (Lukas 14:23, Handelingen 28:23, 2 Korinthe 5:11). De publieke ruimte is echter een ander verhaal wat verderop nog aan bod komt. Wat betreft de democratie is Van Leeuwen een echte democraat. Als we zouden beseffen wat democratie betekent dan zouden we, op Bijbelse gronden, zo niet kunnen spreken als Van Leeuwen doet. Democratie is afgeleid van de Griekse woorden 'demos' (volk) en 'kratein' (regeren) en betekent letterlijk: de burgers regeren. Dat staat echter haaks op Gods Woord, want God regeert (Psalm 93, 99). Democratie is overal doorgedrongen, tot in de kerken aan toe, met alle gevolgen van dien. We hoeven alleen al te denken aan ongeestelijke ambtsdragersverkiezingen waarbij zittende ambtsdragers eruit gestemd worden. De helf plus 1 is tegenwoordig doorslaggevend in land en volk, kerk en staat.

Na de aanslagen in New York zijn ze kennelijk bij de SGP geschrokken en vermijden ze angstvallig het woord theocratie. Want ja, de wereld kan aanstoot nemen aan dit woord, en je op één hoop gooien met de islam en moslim fundamentalisten. Alsof wij een staatsmodel zouden voorstaan zoals dat in Iran functioneert, aldus Van Leeuwen. Is theocratie echter hetzelfde als Bijbels genormeerde politiek? Op het eerste gezicht zou je misschien denken dat dit zo is. Theocratie gaat veel dieper, want die beslaat de hele schepping en alle terreinen des levens. God regeert en eist gehoorzaamheid van alle mensen in alles. Van Leeuwen, en de SGP, verengen dit tot de politiek, door van Bijbels genormeerde politiek te spreken. Lees voor politiek dan het democratische bestel zoals wij dat kennen. Van Leeuwen zegt dat met het woord theocratie op zichzelf niets mis is (waarom zeg je er 'op zichzelf' bij? Dat is toch overbodig?), maar omdat het begrip theocratie in de communicatie heel gemakkelijk tot misverstanden leidt, hanteren we nu het begrip Bijbels genormeerde politiek. Men kerstent dus het democratische bestel waarbij het volk regeert.

Het grondrecht van godsdienstvrijheid
Dat er bij de SGP een wissel omgegaan is, is al langer duidelijk, en wordt door Van Leeuwen bevestigd. We erkennen het grondwettelijk feit dat er godsdienstvrijheid is, zo zegt hij. De Nederlandse grondwet met godsdienstvrijheid (artikel 6) wordt dus boven de goddelijke grondwet (Bijbel) gesteld die geen godsdienstvrijheid toelaat. Het betaamt alle mensen God te vrezen en Zijn geboden te houden (Prediker 12:13) en gij zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben (Exodus 20:3). Gods Woord is helder dat godsdienstvrijheid niet is toegestaan en dat dit een uitvinding van de duivel is. De SGP heeft de godsdienstvrijheid al geruime tijd omarmd en gebruikt dit om, in landen waar vervolging van Christenen is, de minister te laten pleiten voor godsdienstvrijheid. Wat je dan vraagt in een ander land moet je dan in eigen land ook uitdragen. In de nu gepubliceerde nota wordt daarom gesteld dat gewetensvrijheid onvermijdelijk vraagt om een zekere belijdenisvrijheid, en dus ook om ruimten waarin mensen die een bepaald geloof belijden, elkaar kunnen ontmoeten. Die stap hebben we nu gemaakt. Met andere woorden: de islamieten kunnen moskeeën bouwen, de hindoes hun tempels en de satanskerk kan ook een gebouw krijgen. Er is een hele denkontwikkeling geweest bij de SGP van 'geen godsdienstvrijheid en alleen gewetensvrijheid' tot ruimhartige gewetensvrijheid en vervolgens tot godsdienstvrijheid. Bij dat laatste zijn we nu aangeland. Daar hebben ze dus zo'n 70 jaar over gedaan. De afgodendienst krijgt dus ruim baan om zelf maar niet vervolgd te hoeven worden. Het is niets anders dan een vernietigen van de ergernis van het kruis (Galaten 5:11). Op deze manier moet je homoseksuelen ook hun evenementen en cafés toestaan want er is vrijheid van afgoderij. Of is een publieke ruimte voor afgodendienaars minder erg dan een homobar? Dhr. Van der Vlies opende ooit een homo-huiskamer. U ziet wat het omzetten van wissels bij de SGP allemaal tot gevolg heeft.

Dat de SGP nu positiever spreekt over grondwettelijke godsdienstvrijheid heeft volgens Van Leeuwen te maken met het feit dat de invulling van begrippen is veranderd en dat de fronten anders zijn komen te liggen. Godsdienstvrijheid fungeert veel meer als beschermend schild tegen seculieren die zich willen indringen in onze gezinnen, scholen, kerken en christelijke instellingen. Wat Van Leeuwen hier zegt is blasfemie. Alleen God beschermt de Zijnen en niet de goddeloze godsdienstvrijheid! Beschermend schild? De wereld is allang doorgedrongen in de gereformeerde gezindte. Kijk eens naar homoseksualiteit in de kerken en op scholen. Minister Plasterk heeft de refoscholen al gefeliciteerd met de vooruitgang m.b.t. het accepteren van homoseksualiteit. Hoezo beschermend schild door godsdienstvrijheid? Grondwettelijke godsdienstvrijheid staat haaks op de leer van Christus! Van Leeuwen verklaart de Bijbel tijdgebonden om zich als SGP te handhaven in het politieke domein. Men wil mee blijven doen en schroomt niet om Gods Woord subtiel terzijde te schuiven. Je ziet het ook bij de zondagswet uit 1953. Die werd door ds. P. Zandt als goddeloos verworpen, terwijl de SGP nu de minister vraagt om die wet te handhaven. Dat de zondagswet helemaal niet functioneert en een wassen neus is, vol met mazen in de wet om de zondag te ontheiligen, is de SGP kennelijk niet opgevallen.

Van Leeuwen geeft verder aan dat godsdienstvrijheid niet betekent dat alle godsdiensten gelijkwaardig zijn. De grondwet leert dat echter wel want deze ademt de geest van de franse revolutie. Hetero, homo of transgender. Je moet het allemaal zelf weten, en je mag ook nog je eigen godsdienst belijden in het openbaar. Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Van Leeuwen verzet zich nu wel tegen het islamitische suikerfeest als nationaal erkende feestdag, omdat hij godsdiensten niet gelijk waardeert, maar dat is niet vol te houden. Men is tegen opvallende minaretten, maar niet tegen minaretten in het algemeen. Als mensen met een bepaald geloof een ruimte (lees moskee) mogen hebben om elkaar te ontmoeten dan kun je toch geen onderscheid maken tussen een grote ruimte en een kleine ruimte, een grote minaret en een kleine minaret? Uit beide minaretten komen islamitische gebedsomroepen. De SGP is met zichzelf in conflict en probeert toverformules te bedenken om zich in het politiek landschap staande, en geaccepteerd, te houden. De uitspraak 'wel godsdienstvrijheid, geen godsdienstgelijkheid' is dus met zichzelf in tegenspraak, een contradictio in terminis dus.

Artikel 36 van de NGB
Dit artikel uit de Nederlandse Geloofs Belijdenis gaat inderdaad niet alleen over de 21 woorden 'maar ook de hand te houden aan de heilige kerkdienst; om te weren en uit te roeien alle afgoderij en valse godsdienst'. Het ambt van de overheid is breder beschreven in dit geloofsartikel. Vervolgens haalt hij een aantal voorbeelden aan van Voetius, Mozes en Josafat om een zekere mate van tolerantie te betrachten. Als een vrouw niet naar de zin was van een man, en de man wilde haar wegzenden, dan gaf hij haar een scheidbrief (Deut. 24:1). Dit was niet met goedkeuring van Mozes, maar vanwege de hardigheid van hun hart liet hij het toe onder de Joden. In Jesaja 50:1 lezen we bij de kanttekeningen: "Alzo heeft God met het Joodse volk niet gehandeld, dat Hij hen zonder grote oorzaak naar Babel zou hebben weggezonden, maar zij hebben gruwelijk en menigmaal tegen Hem gezondigd." Jezus haalt dit gebeuren aan in Markus 10:4 en stel daar tegenover in vers 9: "Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet." We moeten dus Mozes niet als uitganspunt nemen maar Jezus! Het tweede Bijbelse voorbeeld is Josafat. In 2 Kronieken 17 wordt de reformatie onder koning Josafat beschreven. In vers 6 lezen we: "En zijn hart verhief zich in de wegen des HEEREN; en hij nam verder de hoogten en de bossen uit Juda weg." De kanttekeningen schrijven hierbij: Te weten niet door waan van deugden, rijkdom en eer, maar door en tot een kloek voornemen om de afgoderij uit te roeien, de zuiveren godsdienst te herstellen, alle goede orde naar de wet des Heeren in te voeren, en zich tegen de beletselen die hem bejegenden, vast te maken. Sommigen nemen het alzo, dat hij het hield voor zijn hoogste eer in des Heeren wegen te wandelen. Bij Josafat was dus in het geheel geen zekere mate van tolerantie te vinden jegens afgoderij! Daarna verzwagerde Josafat zich met Achab doordat hij zijn zoon Joram met de dochter van Achab had laten trouwen, waarvan hij door de profeet Jehu wordt bestraft. Aan het einde van zijn regering wordt in 2 Kronieken 20:32-33 beschreven: "En hij wandelde in de weg van zijn vader Asa en hij week daarvan niet af, doende wat recht was in de ogen des HEEREN. Evenwel werden de hoogten niet weggenomen; want het volk had nog zijn hart niet geschikt tot de God hunner vaderen." Het ging er niet om dat het volk het niet aankon. Het volk wilde niet gehoorzamen en was opstandig! Van Leeuwen wil deze voorbeelden koppelen aan enige tolerantie, maar daarvan is in het geheel geen sprake in deze Bijbelse voorbeelden. De reformatie onder Josafat staat haaks op de deformatie van de SGP met haar beginsel van godsdienstvrijheid. Welnu, dat beginsel had Josafat in het geheel niet! Mozes liet ook de valse godsdienst of afgoderij niet toe. Wat deed hij met het gouden kalf? Verpulveren!

Van Leeuwen zwakt artikel 36 af, ogenschijnlijk met Bijbelse voorbeelden, maar hiervoor is Guido de Brès niet als martelaar gestorven! Van Leeuwen maakt er van dat de burgers in vrede moeten samenleven en dan moet elk ook de ruimte krijgen om zijn afgoderij in het openbaar te uiten. We halen weer een uitspraak aan van Van Leeuwen in het begin van het interview: "Daarom stellen wij in de nu gepubliceerde nota dat gewetensvrijheid onvermijdelijk vraagt om een zekere belijdenisvrijheid, en dus ook ruimten (lees moskee, tempel) waarin mensen die een bepaald geloof belijden, elkaar kunnen ontmoeten." Dat is niet de taal van Gods Woord en van Guido de Brès! Van Leeuwen haalt vervolgens de kerkelijke verdeeldheid aan en dat dit noopt tot enige bescheidenheid richting een seculiere overheid. Kerkelijke verdeeldheid wil niet zeggen dat Gods knechten dan maar moeten zwijgen. Vervolgens stelt hij tegenover de Bijbelse gehoorzaamheid het compromis. Een compromis mag best gesloten worden over de aanleg van een snelweg: moet die nu twee- of driebaans worden. Compromissen ten aanzien van Gods Woord zijn echter onmogelijk! We zien wat deze compromissen-politiek voor vruchten heeft. Van Leeuwen haalt zelf een voorbeeld aan uit Kampen waar ze voor de vestiging van een afgodenhuis stemde, te weten een moskee. Met pijn in het hart deed de SGP dit. Deze pijn in het hart stelt niets voor, het heeft niets met de Bijbelse droefheid naar God te maken, maar is niet meer dan een droefheid naar de wereld. Volgens Van Leeuwen laat de CU zich sterker leiden door het idee van gelijke monikken gelijke kappen. De SGP kennelijk minder sterk, maar de SGP doet niet anders door godsdienstvrijheid in Nederland en in andere landen te bepleiten. Wat je in het buitenland vraagt kun je in Nederland niet onthouden. Het is dezelfde politiek als die van de CU. Met of zonder stemverklaring.

De rechtstaat en de eed op de grondwet
Wat zegt het hoofdbestuur van de SGP? "De interpretatiegeschiedenis en toepassingen door gereformeerde bestuurders in het verleden laten zien dat dit geloofsartikel ruimte geeft voor erkenning van de geloofsvrijheid van ingezetenen", stelt het SGP-partijbestuur. De Nederlandse wetgeving maakt het voor een SGP-raadslid in feite onmogelijk om tegen de bouw van een moskee te stemmen, stelt de nota, tenzij er bestuursrechtelijke argumenten zijn in de sfeer van de ruimtelijke ordening. Raadsleden hebben een eed op de Grondwet afgelegd en moeten zich hieraan houden. "Hierbij weegt mee", aldus de nota, "dat een gemeenschap van bijvoorbeeld moslims, boeddhisten of hindoes een ruimte nodig heeft om een samenkomst te kunnen houden." Het partijbestuur adviseert raadsleden die voor de bouw van een moskee stemmen, een stemverklaring af te leggen waarin zij aangeven "dat de islam zich keert tegen de Bijbelse boodschap en waarin ze laten zien dat ze moeite (allen maar moeite?) hebben met de verbreiding van de islam". (RD, 29 juni 2016)

Met zweert trouw aan de grondwet. Dat betekent gehoorzamen aan deze grondwet met het gelijkheidsbeginsel (franse revolutiegeest) en de godsdienstvrijheid. Het is onmogelijk voor een Christen om de eed van trouw op deze grondwet af te leggen. Dat betekent ook dat je voor geen enkele politieke partij nog in de gemeenteraad, provinciale staten of de eerste en tweede kamer zitting kan nemen, ook niet voor de SGP. Als ds. Kersten en ds. Zandt destijds hadden geweten hoe de SGP nu handelt door de godsdienstvrijheid te omarmen (staat ook in de grondwet) dan hadden ze de SGP nooit opgericht. We hebben geen SGP nodig, maar we hebben bekering nodig onder land en volk, kerk en staat. De heer Van Leeuwen zegt over de onlangs gepresenteerde nota: "Wij moeten als SGP-ers binnen de democratische rechtstaat onze afwegingen maken. Gezien onze wetgeving op het gebied van ruimtelijke ordening kunnen we de bouw van een moskee niet verhinderen. We kunnen daar, denkend vanuit de rechtstaat en de eed op de grondwet, niet enkel op godsdienstige gronden tegen stemmen..." Er is echter maar één grondwet en dat is Gods Woord. Van Leeuwen heeft het maar over de democratische rechtstaat, onze wetgeving en de eed op de grondwet. Het is driemaal mis. Het zegt ook nog "niet enkel op godsdienstige gronden", lees: niet enkel op grond van Gods Woord. Terwijl Gods Woord de enige norm zou moeten zijn! Als we werkelijk geloven dat God een enig God is dan doen we zulke uitspraken niet die Van Leeuwen doet. De duivelen geloven dat God een enig God is, en zij sidderen (Jakobus 2:19). Siddert men nog binnen de SGP en de kerken bij dit soort uitspraken?

Tot slot geeft Van Leeuwen nog een advies mee: zeg vaker wat je in positieve zin voorstaat dan wat je in negatieve zin zou willen verbieden. Was dat ook de leus van koning Josafat? Bij Josafat ging "Vraag toch als heden naar het woord des HEEREN" (2 Kronieken 18:4) samen met het wegdoen (of aansteken, verbranden) van de bossen uit het land (2 Kronieken 19:3). These en antithese dus. Van Leeuwen zegt uit eigen ervaring dat als hij alleen vanuit het verbod redeneert, veelal in twee minuten uitgepraat ben. Maar als ik begin te zeggen met wat ik goed vind voor de ander, kom ik soms met hem of haar in gesprek. Dat hij deze stelling in het interview zelf onderuit haalt is hem kennelijk ontgaan. Hij haalt namelijk de stemverklaring van de SGP uit Kampen aan die geen verbod van de moskee eist. Dus 'alleen vanuit het verbod redeneren' betekent in dit geval met pijn in het hart vóór de vestiging van een moskee stemmen en erbij zeggen dat de islam zich keert tegen de Bijbelse boodschap en dat ze moeite hebben met de verbreiding van de islam. Van Leeuwen had moeten zeggen dat ze tegen de vestiging van de moskee stemmen en tegelijk betuigen aan Joden en Grieken (d.i. alle mensen) de bekering tot God en het geloof in onze Heere Jezus Christus. (Handelingen 20:21)

We gaan afronden. De SGP heeft opgehouden SGP te zijn, sterker, ze is nooit uit God geboren geweest. Ds. Kersten en ds. Zandt hadden de SGP nooit mogen oprichten. SGP en CU is allemaal één pot nat. Men gaat allemaal uit van de huidige situatie en wat haalbaar is. In een partijbeginsel of met de mond kan nog een mooie belijdenis klinken, maar de praktijk is er geheel mee in tegenspraak. U en ik, we hebben ons te onderzoeken wat dat betreft! Is er bij ons allen een schadelijke weg? Van nature alleen maar! Zelfs na ontvangen genade kunnen schadelijke wegen bewandelt worden! De Heere leide ons op de eeuwige weg! (Psalm 139:24)
De politiek is voor een Christen onbegaanbaar terrein geworden. Wat dan te doen? Ga in uw binnenkamer zegt de Heere Jezus in Mattheüs 6. God, de HEERE, regeert (Psalm 93, 99). Zijn Woord houdt stand in eeuwigheid en zal geen duimbreed wijken. Hij volvoert Zijn raad en neigt harten van wie Hij wil: van overheden, van koningen en van onderdanen.

M.G. van der Hoeven

Ga naar home pagina "Het gekrookte riet"