|
|
brief-min-bzk-Voornemens-Wet-op-de-lijkbezorging-17-1-2019
In de pers verschenen er diverse artikelen over:
https://www.rd.nl/vandaag/politiek/minister-wil-oplossen-lichaam-na-dood-toestaan-1.1541359
https://www.rd.nl/vandaag/politiek/regering-wil-natte-crematie-toestaan-1.1541603
Resomeren is een techniek waarbij stoffelijke resten van mens of dier onder druk met behulp van kaliumhydroxide worden opgelost in heet water. In Canada en sommige staten in de Verenigde Staten is het mogelijk om als alternatieve uitvaarttechniek een stoffelijk overschot te resomeren. Dit wordt ook wel biocrematie genoemd. Het lichaam wordt onder verhoogde druk en temperatuur (180 graden) ontbonden in een waterige oplossing van kaliumhydroxide. Het proces duurt ongeveer drie uur en wat er overblijft is vloeistof en botmateriaal. De vloeistof kan in het riool en de botten worden vermalen. De vermalen botten zouden dan kunnen worden uitgestrooid net als bij de as van een crematie. Een vorm van cremeren met water in plaats van met vuur.
Volgens Sabrina Franken, directeur uitvaartverzorging bij Yarden, is resomeren ook beter voor het milieu. "Uiteindelijk is de hele uitvaart behoorlijk vervuilend.", vertelt Franken aan NPO Radio 1. Begraven neemt bijvoorbeeld tien vierkante meter per persoon in, en het verplaatsen van de grafstenen zorgt ook voor veel CO2-uitstoot, zo’n 95 kilo per persoon. Bij cremeren is dat nog meer, daar komt zo’n 200 kilo CO2 vrij per crematie. "Bij de techniek van resomeren is geen gas nodig. Dat maakt het duurzamer", aldus Franken. (https://www.yarden.nl/uitvaart/resomeren.htm)
Als het aan minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren ligt, krijgen cremeren en begraven een alternatief. Zo wil ze onder andere het oplossen van lichamen (resomeren) toestaan.
COMMENTAAR
Naast begraven, cremeren en het lichaam afstaan aan de wetenschap onderzoekt men nu dus de mogelijkheid van resomeren. Het aloude begraven wordt steeds minder gedaan. Dat begraven overeenkomstig Gods Woord is, behoeft
voor een Christen geen betoog. De hele Bijbel spreekt over het neerleggen van het lichaam in een graf. Denk maar aan Abraham en Sara die begraven werden in de spelonk van de akker van Machpéla, tegenover Mamre, hetwelk
is Hebron, in het land Kanaän (Gen. 23:19). De HEERE sprak eerder tot Abram hij tot zijn vaderen zou gaan met vrede en in goede ouderdom begraven zou worden (Gen. 15:15). Door het gehele Oude Testament lezen we over
begraven. In het Nieuwe Testament wordt het lichaam van Jezus door Jozef van Arimathéa genomen en in zijn nieuw graf gelegd (Matth. 27:57-61). Jezus sprak Zelf over Zijn begrafenis (Joh. 12:7).
Er zijn er die stellen dat cremeren ook Bijbels zou zijn en verwijzen dan onder andere naar koning Asa: En zij begroeven hem in zijn graf, dat hij voor zich gegraven had in de stad Davids, en legden hem op het bed, hetwelk hij gevuld had met specerijen en dat van verscheidene soorten, naar apothekerskunst toebereid; en zij brandden over hem een gans grote branding, 2 Kron. 16:14.. De kanttekeningen schrijven hierbij het volgende: Dat is, zij vereerden hem in zijn begrafenis met het branden van kostelijke en welriekende specerijen. Vgl. 2 Kron. 21:19. Jer. 34:5. Het heeft dus met het verbranden van het lichaam niets te maken. De apostel Paulus schrijft in de eerste brief aan de Korinthiërs: Het wordt gezaaid in oneer, het wordt opgewekt in heerlijkheid. Het wordt gezaaid in zwakheid, het wordt opgewekt in kracht, 1 Kor. 15:43.
Het verbranden van zonen en dochters voor de afgoden zoals de heidenen deden (Deut. 12:31, Jer. 7:31) is de HEERE een gruwel en HIJ haat dit. De HEERE heeft dit nergens geboden. In de Bijbel komt het verbranden van mensen voor als een straf voor grove zonden (Gen. 19:24, Lev. 20:14). Over het laatste oordeel staat geschreven dat de dood en de hel werden geworpen in de poel des vuurs, dit is de tweede dood. En zo iemand niet gevonden werd geschreven in het boek des levens, die werd geworpen in den poel des vuurs, Openb. 19:14-15. Over de rijke man die gestorven staat geschreven: En hij riep en zeide: Vader Abraham, ontferm u mijner en zend Lázarus, dat hij het uiterste zijns vingers in het water dope, en verkoele mijn tong; kwant ik lijd smarten in deze vlam, Luk. 16:24.
Men doet voorkomen alsof resomeren milieuvriendelijk is. Een TNO rapport over de milieu effecten (tno-rapport-over-milieu-aspecten-resomeren.pdf) moet hiervoor als basis dienen. Resomeren zou ook minder klimaatverandering veroorzaken. Het TNO rapport vermeldt dat er voor resomeren bijna 2000 liter water nodig is, 21 liter Kaliumhydroxide en 2 à 3 liter zwavelzuur (H2SO4). In de volgende documenten kunt u meer informatie krijgen over Kaliumhydroxide en Kaliloog (Kaliumhydroxide opgelost in water):
https://www.carlroth.com/downloads/sdb/nl/4/SDB_4330_BE_NL.pdf
https://vlamings.nl/msds/Vib_Kaliloog50.pdf
In het eerste document wordt vermeldt om te vermijden dat Kaliumhydroxide in afvoerkanalen, oppervlaktewater of grondwater terechtkomt.
In het tweede document wordt vermeldt om te voorkomen dat Kaliloog in het riool terecht komt. Het is grondwaterverontreinigend.
Dit alles klinkt niet echt milieuvriendelijk. Het rioolwater wordt gezuiverd door rioolwaterinstallaties (RWZI) en komt vervolgens in de rivier of het kanaal (oppervlaktewater) terecht.
https://www.riool.info/riolering-en-water
Het schone drinkwater uit uw kraan komt in eerste instantie uit de grond of uit een rivier of meer.
https://www.riool.info/drinkwater
Het in Kaliumhydroxide en water opgeloste lichaam komt dus in het riool terecht en via de RWZI in de rivier of oppervlaktewater terecht. Vervolgens wordt hiervan ook weer drinkwater gemaakt. We kunnen dus wel vaststellen dat we straks massaal opgeloste lichamen gaan opdrinken. Een gruwelijke gedachte. Voor het begraven gelden richtlijnen. Onder andere dat lichamen minstens 30 cm boven de hoogste grondwaterstand zich dienen te bevinden.
Tot slot nog een ander punt. Het komt met regelmaat voor dat in het kader van onderzoek naar strafbare feiten een lichaam wordt opgegraven. Dit wordt met cremeren en zeker met resomeren onmogelijk gemaakt. In ons land wordt de zogeheten milieu-effect-rapportage (MER) belangrijker geacht dan hetgeen Gods Woord ons allen voorhoudt, namelijk het begraven van dode lichamen. Dat men de doden steeds minder vaak begraaft heeft alles te maken met het verlaten van God en Zijn Woord. Zelfs in de kerken zijn er steeds meer voorstanders van cremeren en resomeren. Wat de mens echter ook doet met het dode lichaam zal voor de Heere geen beletsel zijn om op de dag des oordeels alle doden op te wekken. En de zee gaf de doden die in haar waren; en de dood en de hel gaven de doden die in hen waren; en zij werden geoordeeld, een iegelijk naar hun werken, Openb. 20:13.
M.G. van der Hoeven
Ga naar home pagina "Het gekrookte riet"
|
|