|
|
In het RD artikel wordt ds. De Heer geciteerd: "Evangelische groeperingen houden reformatorische kerken een spiegel voor: ze slagen er beter in om het Evangelie aan de man te brengen. Dat constateerde ds. J. M. D. de Heer bij zijn promotie, maandag in Amsterdam."
Volgens ds. De Heer slagen de evangelische groeperingen er beter in om het Evangelie aan de man te brengen. Iets aan de man brengen is een ander woord voor iets verkopen. In 2 Korinthe 2:12-17 staat geschreven over de aard van de prediking van de apostel Paulus. We lezen in vers 17 het volgende: "Want wij dragen niet, gelijk velen, het Woord Gods te koop, maar als uit oprechtheid, maar als uit God, in de tegenwoordigheid Gods, spreken wij het in Christus." Dat is geheel andere taal dan die gebezigd wordt door ds. De Heer. Het te koop dragen van het Woord van God is niets anders dan het vervalsen ervan! De kanttekeningen schrijven dat de apostel het Evangelie niet oppronkt, of naar de wil van mensen en goeddunken buigt of verdraait, maar het Evangelie in oprechtheid en zuiverheid leert zonder op het behagen van mensen te zien, Gode de uitkomst daarvan bevelende. Dit als eerste opmerking.
Ten tweede. Evangelische groeperingen brengen helemaal het ware Evangelie niet! Ze brengen een evangelie maar niet hét Evangelie! De apostel Paulus betuigt in Galaten 1:6-9 dat er maar één Evangelie is. Als dat niet geleerd wordt is het geen Evangelie. Doch al ware het ook dat wij, of een engel uit de hemel, u een evangelie verkondigde buiten hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt (Gal. 1:8). In de evangelische groeperingen is de mens aan zet en God mag, met eerbied gezegd, Amen zeggen op de keuze van de mens voor Jezus. Men wandelt met zeven mijlslaarzen over de schuld heen en het evangelie is daar geen bediening der verzoening voor gebrokenen van hart vanwege hun zonden en ongerechtigheden, geestelijk blinden, gevangenen en gebondenen aan de zonde en de satan (Jes. 61:1, Luk. 4:18-19). De rechtvaardiging van de goddeloze wordt in het geheel niet geleerd in de evangelische groeperingen, netzomin als het rechtvaardigen van God in Zijn wrekende gerechtigheid (Lev. 26:41-42). De bediening des doods (Wet die gegeven is op de Sinaï) functioneert ook in het geheel niet in de prediking binnen de evangelische groeperingen en dan is er dus ook geen sprake van de prediking van het Evangelie van Jezus Christus en Dien gekruisigd. Men predikt binnen de evangelische kringen een andere Jezus (2 Kor. 11:4) die de apostel Paulus niet verkondigd heeft.
Dus de evangelische groeperingen houden in het geheel geen spiegel voor. Dat doet trouwens de leer van het kerkverband van ds. De Heer ook niet. Wat dat betreft kunnen ze elkaar de hand geven. Ds. A. Moerkerken (GG) stelde ooit in een artikel dat wie de leer van de Gereformeerde Gemeenten wil verstaan het boekje van ds. A. Comrie moet lezen over zondag 7 van de Heidelberger Catechismus, getiteld 'Het oprecht geloof'. Kenmerkend voor Comrie is dat hij mensen in het gemis plaatst. Wie Comries uitleg van zondag 7 nooit gelezen heeft, kan de prediking van de Gereformeerde Gemeenten niet goed begrijpen, aldus ds. Moerkerken (RD, 28 maart 2012). In datzelfde artikel wordt ds. Moerkerken geciteerd: "De rector van de Theologische School zei dat het bij Comrie 'glashelder' is dat het begin van het geestelijk leven ligt bij de inlijving in Christus. Dat blijkt uit de eerste twee preken van de 'Verhandeling van enige eigenschappen van het zaligmakend geloof', die handelen over 'Het geloof is een genade, die de ziel zo nauw mogelijk met Christus verenigt' en 'Het geloof is een genade, waardoor de ziel gerechtvaardigd wordt'. Dat is niet hetzelfde als het aannemen van en de persoonskennis van de Middelaar. Wat wij wel de toeleidende weg noemen, geeft Comrie een plaats ín het geestelijk leven, niet vóór het geestelijk leven." Ds. J.J. van Eckeveld (GG) zei onlangs het volgende: "Als Gereformeerde Gemeenten willen we staan in de lijn van Comrie, ook als het gaat over een Schriftuurlijk-bevindelijke prediking" (RD, 29 september 2018). Bij de Gereformeerde Gemeenten beroept men zich dus op Alexander Comrie, en niet op Gods Woord alleen. Ze kunnen zich dus beter de Comriaanse Gemeenten noemen, dat doet meer recht dan het woord Gereformeerd.
Het gerechtvaardigd worden (onbewust bedoelt men dan want men kent Christus niet) en het aannemen van en de persoonskennis van de Middelaar wordt dus uit elkaar getrokken. Dat noemt men dan een toeleidende weg in het geestelijke leven. Het is niet anders dan een embryoleer. Alexander Comrie was een rechtzinnig theoloog maar ook een filosoof en in zijn boek over zondag 7 is meer de filosoof aan het woord. Gods Woord leert en de bevinding der heiligen be-aamt dit wat uit de mond van de Zaligmaker Zelf voortkomt: "Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven", Joh. 5:25. Degenen die Zijn stem vernemen, midden in hun verlorenheid, worden levendgesproken TOT geloof. Ze krijgen de gerechtigheid van Christus toegerekend en omhelzen op datzelfde moment Christus en Zijn weldaden door het geschonken geloof. Dat leert Gods Woord en ook Zondag 23 van de Heidelberger Catechismus en artikel 22 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis die gegrond zijn op Gods Woord. Alles wat plaats vindt voorafgaand aan de openbaring van Christus aan de ziel door Woord en Geest (voor het eerst en ook weer nieuwelings) zijn het overtuigende werk van de Heilige Geest (Joh. 16:8 ev). Zolang we niet in Christus zijn, zijn we nog onder de Wet en niet onder de genade, en zijn we dus geen nieuw schepsel (2 Kor. 5:17, Rom. 6:14).
Ten derde. Als het gaat over een spiegel voorhouden dan dienen we bij Gods Woord te rade te gaan en dan bijvoorbeeld bij de apostel Jakobus als hij schrijft: "Want zo iemand een hoorder is des Woords en niet een dader, die is een man gelijk, welke zijn aangeboren aangezicht bemerkt in een spiegel; Want hij heeft zichzelven bemerkt, en is weggegaan, en heeft terstond vergeten hoedanig hij was. Maar die inziet in de volmaakte wet, die der vrijheid is, en daarbij blijft, deze geen vergetelijk hoorder geworden zijnde, maar een dader des werks, deze, zeg ik, zal gelukzalig zijn in dit zijn doen.", Jak. 1:23-25. Lees ook de kanttekeningen erbij. Het aannemen waarvan in de kanttkeningen gesproken wordt gaat aan de schenking vooraf, zoals Johannes de Doper geleerd heeft: "Een mens kan geen ding aannemen, zo het hem uit den hemel niet gegeven is.", Joh. 3:27. Gods Woord spreekt nergens over het bezitten van het ware geloof zonder de kennis van Christus. Geloof en Christus mag niet uit elkaar getrokken worden. Zonder geloof (d.i. Christus) is het onmogelijk om Gode te behagen (Hebr. 11:6). Waar Christus Zich aan de ziel openbaart tot geloof daar is het onmogelijk om niet te geloven. Ds. De Heer onderzoekt wel de evangelische groeperingen, maar hij kan beter de eigen leer aan de kaak stellen, want of je nu links of rechts in de gracht valt, het is allebei van de Weg!
Ds. De Heer kan dus beter in de spiegel van Gods Woord kijken zoals bijvoorbeeld in Handelingen 19:19, waar staat opgetekend: "Velen ook dergenen die ijdele kunsten gepleegd hadden, brachten de boeken bijeen en verbrandden ze in aller tegenwoordigheid; en berekenden de waarde derzelve en bevonden vijftigduizend zilveren penningen." Het omhakken van bomen om dit soort boeken van papier te voorzien is dus niet anders dan een ijdele kunst net als het schrijven ervan. Een ware knecht van God is niet geroepen om dit soort onzinboeken te schrijven en er een doctorstitel mee te behalen. Predik het Woord aan alle creaturen is de roeping van een knecht van God, en daarbij hoort vanzelf ook het separeren tussen Waarheid en leugen, tussen zijn en schijn, tussen algemene en zaligmakende werkingen van de Heilige Geest.
M.G. van der Hoeven
Ga naar home pagina "Het gekrookte riet"
|
|