In het Reformatorisch Dagblad van 3 september 2009 staat een artikel over de Heilige Doop waarin twee voorstanders van de kinderdoop en twee voorstanders van de volwassendoop aan het woord komen. Veel wijzer worden we echter niet van dit artikel, zie link.

De Bijbelse lijn is echter niet of-of, maar en-en. Zowel de kinderdoop als de volwassendoop is Bijbels. Als een onkerkelijke tot bekering en geloof wordt gebracht, dan wordt deze gedoopt na de belijdenis des geloofs, zoals bij de kamerling (Hand. 8). Er ontstonden in het begin van de nieuw-testamentische tijd gemeenten waarbij huisgezinnen gedoopt werden (Hand. 16 en 18, 1 Kor. 1).
Zoals in het oude testament de besnijdenis plaatsvond aan Abraham, die op latere leeftijd in Christus werd ingelijfd, en het teken der besnijdenis ontving als zegel der rechtvaardigheid des geloofs, zo werden ook zijn kinderen besneden. Zo geschiedt het in de nieuw-testamentische tijd met de Doop. Het bloedig teken is vervangen door het water (onderdompeling of besprenging).

Dezelfde beloften waar de besnijdenis op rust gelden voor de kinderdoop. Christus is het fundament ervan. Wij zien dus, dat dezelfde geestelijke belofte in de besnijdenis aan de vaderen gegeven is, die ons in de Doop gegeven wordt, daar de besnijdenis hun de vergeving der zonden en de doding des vleses heeft afgebeeld, aldus Calvijn. Ik raad iedereen aan, ook de baptisten uit het RD artikel om Gods Woord samen met de Institutie van Calvijn te lezen, die gegrond is op Gods Woord, over de Doop en de kinderdoop in Boek IV, hoofdstuk 15/16, zie link. Dan wordt helder dat het is EN-EN en niet OF-OF. Tot slot kan ik ieder aanbevelen eens citaten van vroege kerkvaders te lezen van Polycarpus tot Origenes, zie link.

HIJ zal zegenen, die de HEERE vrezen, de kleinen met de groten, Psalm 115:13. Zo zij het.