Het RD van 4 januari 2014 vermeldt een bijdrage van Dr. Bart Jan Spruyt, die voorzitter is van de Edmund Burke Stichting, conservatief publicist, en leraar geschiedenis en maatschappijleer aan de Guido de Brès in Rotterdam. Hij schrijft iedere eerste zaterdag van de maand een opiniebijdrage. Hieronder volgt zijn bijdrage:

Op nieuwjaarsmorgen woonde ik een kerkdienst bij waarin enkele mannen in het ambt van ouderling en diaken werden (her)bevestigd. De dienstdoende predikant gebruikte daarbij een aansprekend beeld om de betekenis van het ambt duidelijk te maken. Het staan in een ambt vergeleek hij met het openhouden van de deur voor Christus. Zodat er een ruimte ontstaat waarin Christus kan binnengaan en door Zijn Geest Zijn werk kan verrichten. Het dienende karakter van het ambt leek mij in dit beeld trefzeker weergegeven.
Het geeft natuurlijk ook te denken. In onze traditie bekleden immers alle gelovigen een ambt. We kunnen wel naar kerkelijke ambtsdragers kijken en ons kritisch afvragen of zij de deur openen of juist dichthouden. Maar gelovigen moeten natuurlijk vooral ook naar zichzelf kijken, en zich afvragen of zij in hun ambt van ouder of in hun dagelijks werk, bijvoorbeeld als leraar op een school, een deur openen of een wereld van gesloten deuren in stand houden.
Een ambt dat ook altijd tot de verbeelding spreekt, is het politieke ambt. Het Nieuwe Testament maakt duidelijk dat ook de staat deuren kan openen of sluiten. In Romeinen 13 gaat het om een overheid die, weliswaar seculier, een orde handhaaft die een bedding vormt voor de verbreiding van het Koninkrijk van God. Volgens veel uitleggers van 2 Thessalonicensen 2 gaat het bij de "weerhouder" waarover daar wordt gesproken, om de Romeinse staat. Maar in Openbaring 13 wordt duidelijk dat de staat zich aan deze dienstbaarheid kan ontworstelen en demonische trekken kan vertonen. Dat gebeurt wanneer hij zich actief verzet tegen de verbreiding van Evangelie en Kerk. Volgens het Nieuwe Testament gaat het tussen hemelvaart en wederkomst slechts om de strijd om het levende Kind. "Alle geschiedenis is ten slotte kerkgeschiedenis" (Paul Scholten).
In de christelijke politiek kan het over heel veel dingen gaan, maar dit is toch de kern: het in stand houden van een (constitutionele) orde waarin de rechten en vrijheden gewaarborgd zijn die ruimte bieden voor de vrije prediking van het Evangelie, en het leven naar dat Evangelie. Het front is tegenwoordig dus gelegen in het grote conflict met het liberalisme, dat er al enkele decennia op uit is om die rechten en vrijheden te beperken of te begrenzen.

Emancipatie
In dit licht kunnen we ons de vraag stellen hoe verstandig de SGP dezer dagen bezig is. Het is duidelijk dat de SGP in een nieuwe fase van haar bestaan is beland. Van een partij in de marge is zij een partij geworden die er, door een wonderlijke samenloop van omstandigheden, ineens toe doet. Onder haar leden telt zij een van de meest onpolitieke mensen des lands, maar de stem van deze sympathieke senator is in de huidige constellatie ineens doorslaggevend geworden.
Het is duidelijk dat de SGP Kamerleden een beetje van deze nieuwe rol genieten. Ze mogen aanschuiven bij het sluiten van akkoorden en weten daarbij zomaar wat concessies voor de achterban in de wacht te slepen. En die achterban is grotendeels maar wat trots op Kees, Elbert en Roel, die met ministers praten en zakendoen. In het proces van emancipatie is die erkenning een grote stap vooruit.
En laten we wel zijn: het vakmanschap waarmee het staatkundig gereformeerde triumviraat zijn werk doet, verdient alle bewondering. Maar toch schuurt er iets. Want onze broeders houden zo wel een kabinet in het zadel waarvan de leider, de VVD'er Rutte, heeft gezegd dat zijn programma ook inhield: "Vol gas op de immateriële beleidsterreinen." En dat programma wordt ondertussen gewoon afgewikkeld. Het blasfemieverbod is inmiddels geschrapt. Het oprekken van de regels rond euthanasie en de modernisering van de huwelijkswetgeving zijn inmiddels aangekondigd. En bij de behandeling van de Algemene wet gelijke behandeling bleek dat een Kamermeerderheid niet langer wil dat scholen en andere instellingen onderschrijving van doel en grondslag mogen eisen. Daar gaan er dus deuren dicht.

Strooigoed
Ik begrijp natuurlijk ook wel dat de SGP in een lastig parket verkeert, en net als de andere partijen vooral bang is voor nieuwe verkiezingen. En ik zit natuurlijk niet bij al die onderhandelingen, dus wat er in de sfeer van gentlemen's agreements zonder al te veel woorden wordt afgesproken, weet ik ook niet. En je zou het ook zo kunnen zien: met al die steun voor een kabinet dat uiteindelijk alles wat de SGP lief en dierbaar is zal afschaffen, hoopt de partij vurige kolen op het hoofd van dat kabinet, en kan het straks, wanneer alles gewoon doorgaat, wel niet met de borst vooruit maar dan toch met opgeheven hoofd de arena verlaten.
Maar wat ik wel merk is dat de samenwerking met PvdA en VVD wordt goedgepraat met de oogst van strooigoed, zoals de handtekening van Opstelten onder een nieuwe Regeling Uitstapprogramma's Prostituees. Dat kan toch de bedoeling niet zijn. Als de SGP christelijke politiek bedrijft, moet zij kunnen en willen uitleggen waarom zij denkt dat zij met haar keuze voor "constructieve oppositie" de deur voor Christus openhoudt.

COMMENTAAR
Het artikel begint met een visie op het kerkelijk ambt en luidt dat dit vergeleken kan worden met het openhouden van de deur voor Christus, zodat er een ruimte ontstaat waarin Christus kan binnengaan en door Zijn Geest Zijn werk kan verrichten. Remonstrantser kan ik het niet bedenken dat een gevallen adamskind de deur voor Christus moet openhouden zodat Hij door Zijn Geest kan werken. God wordt afhankelijk gemaakt van de mens. Christus is echter de grote Ambtsdrager en Hij is de Deur (Joh. 10:9). Hij opent en Hij sluit, en gebruikt daartoe nog mannetjes uit het stof, onnutte dienstknechten in zichzelf, als ambtsdrager, die allen afhankelijk zijn van de werking van Gods Geest.

De christelijke politiek komt weer ter sprake. De politiek in Nederland is echter gebaseerd op democratie waarbij de meerderheid van stemmen geldt. Christelijk staat daar haaks op omdat dit gegrond is op Gods Woord en niet op mensen meningen. Het Woord van God (Geest) staat haaks op het woord van de mens (vlees). Dit is niet met elkaar te vereenzelvigen. Hij noemt verder wat de kern is van de door hem gebezigde christelijke politiek, namelijk: "Het in stand houden van een (constitutionele) orde waarin de rechten en vrijheden gewaarborgd zijn die ruimte bieden voor de vrije prediking van het Evangelie, en het leven naar dat Evangelie. Het front is tegenwoordig dus gelegen in het grote conflict met het liberalisme, dat er al enkele decennia op uit is om die rechten en vrijheden te beperken of te begrenzen."
In 1 Timotheüs 2:1-2 lezen we andere zaken, namelijk: "Ik vermaan dan voor alle dingen, dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen, dankzeggingen voor alle mensen, Voor koningen en allen die in hoogheid zijn, opdat wij een gerust en stil leven leiden mogen in alle godzaligheid en eerbaarheid." Of denk aan hetgeen in Jeremia 29:7 staat opgetekend: "En zoekt den vrede der stad waarheen Ik u gevankelijk heb doen wegvoeren, en bidt voor haar tot den HEERE; want in haar vrede zult gij vrede hebben." Dus niet de participatie politiek van de SGP met de seculiere regering, om te proberen de door de heer Spruyt gebezigde orde te handhaven, maar het gebed tot de levende God is het middel, in de ballingschap waarin we verkeren, doordat we verdreven zijn uit het paradijs door onze val in Adam. Dat is het gebed wat gewerkt wordt door de Geest der genade en der gebeden. Het is uit God, door God en tot God. De HEERE wendde de gevangenis van Job en zo doet Hij het met al de Zijnen. Alles moet daartoe medewerken, ook goddeloze overheden. De SGP-ers zijn geen Jozef, Mozes of Daniël die door de HEERE op hoge posten waren geplaatst binnen een seculiere overheid. Ze worden daarmee wel eens vergeleken maar dat is geheel misplaatst. Jozef, Mozes en Daniël hadden niet gesolliciteerd als 'kamerlid' bij de toenmalige overheid, en hadden ook niet de eed afgelegd op een goddeloze grondwet met het verfoeilijke gelijkheidsbeginsel om hetero's, homo's en transseksuelen in alles gelijke rechten te geven.

Waar ligt het front? Groen van Prinsterer zei het al. Het is geloof versus ongeloof. Dat is het front. Dus dat is breder dan het liberalisme, dat betreft ook de islam en het rooms katholicisme, om maar wat te noemen.

Het vakmanschap van de SGP-kamerleden verdient bewondering volgens de heer Spruyt. Ik ontzeg ze niet bepaalde kundigheid maar over de wezenlijke zaken laten ze toch geen Bijbels geluid horen. Denk alleen al hoe ze het dubbelbesluit inzake de vrouw op de kieslijst goedpraten (hetgeen tegen de Bijbel indruist) of hoe ze de absoluutheid van Gods Wet teniet doen door limieten te handhaven als het gaat om abortus, het aantal koopzondagen, de leeftijdgrens voor prostitie. Als in alles het absolute gezag van Gods Woord wordt gehanteerd dan zitten ze niet bij premier Rutte en de zijnen aan tafel om te onderhandelen hoe ze mee kunnen werken om deze regering haar goddeloze ethiek te laten uitvoeren. Het is al een teken aan de wand. Voormalig VVD minister Hoogervorst heeft volstrekt gelijk met zijn uitspraak dat de SGP prima als onderdeel van het CDA kan fungeren. In dezen zie je al dat de buitenwacht de zaken helderder ziet dan de binnenwacht. We zeggen daarnaast maar weer dat in het huidig tijdsgewricht het niet mogelijk is om überhaupt in de politiek te participeren omdat de eed op de koning en de grondwet moet worden afgelegd waarbij de autonomie van de mens de boventoon voert. Al eerder hebben we hierop in artikelen op deze website gewezen, dus dat gaan we in het bestek van deze reactie verder niet vermelden.

Tot slot stelt de heer Spruyt dat met al die steun voor een kabinet dat uiteindelijk alles wat de SGP lief en dierbaar is zal afschaffen, de partij vurige kolen op het hoofd van dat kabinet hoopt, en kan het straks, wanneer alles gewoon doorgaat, wel niet met de borst vooruit maar dan toch met opgeheven hoofd de arena verlaten. In Romeinen 12:20 staat: "Indien dan uw vijand hongert, zo spijzig hem; indien hem dorst, zo geef hem te drinken; want dat doende zult gij kolen vuurs op zijn hoofd hopen." De kanttekeningen geven bij "kolen vuurs" aan: "Dat is, gij zult hem daarmede opwekken om zijn ongelijk te kennen, zich daarvan te bekeren, en ophouden u meer kwaad te doen, gelijk iemand dien een kool vuur op zijn hoofd gelegd wordt, hetzelve terstond gevoelt en afschudt, als hetzelve niet kunnende verdragen." Doet de SGP dit? Wordt het kabinet opgewekt om zijn ongelijk te kennen en zich daarvan te bekeren? Wat zou het kabinetshoofd dan gevoelen en van zich willen afschudden? En kan de partij (SGP) dan met opgeheven hoofd de arena verlaten? Er is iets anders nodig! Geen opgeheven hoofd, maar een verslagen geest dat voor God en Zijn Woord beeft. Het is nodig dat ons land en volk, kerk en staat (incluis SGP) zich vernedert in het stof net als de Ninevieten, want anders zullen de Ninevieten nog opstaan in het oordeel tegen alle Refo-ieten.

De SGP moet kunnen en willen uitleggen waarin zij denkt dat zij met haar keuze voor "constructieve oppositie" de deur voor Christus openhoudt. Hier wordt zelfs een politiek partij de macht toegekend om deuren voor Christus te openen. Het is helaas allemaal destructieve oppositie want de ergernis van het kruis wordt teniet gedaan. Abortus en euthanasie, wat bestraft moet worden op grond van Gods Woord, wordt geen moord meer genoemd. Het zijn pure nazi praktijken die in ons land plaatsvinden terwijl men de overwinning op de nazi's blijft herdenken op 5 mei. Het is te bizar voor woorden. Als het gaat om de sinterklaas poppenkast dan denkt de SGP ook nog een kwinkslag te moeten maken in de persoon van kamerlid Bisschop omdat zijn naam natuurlijk verwijst naar sinterklaas, de bisschop van Myra. Allemaal onder de vlag van staatkundig gereformeerd. Je kunt er maar trots op zijn met de heer Spruyt. Een advies aan de heer doctor Spruyt en het RD: stop met dit soort opiniebijdrages, want het is alleen maar bladvulling waarvoor de lezers meer dan € 300 per jaar moeten betalen en geen cent wijzer van worden.