Het burgerlijk huwelijk denigreren tot een formaliteit

Het huwelijk tussen één man en één vrouw is een instelling van God en een scheppingsorde! Zo heeft de Heere het bepaald en zo dient de maatschappij te worden ingericht. De overheid, als dienaresse van God, dient alleen dit huwelijk (andere huwelijken zijn er niet) te erkennen. Een echtpaar dat een wettig huwelijk heeft gesloten voor de overheid, en mitsdien voor God (Rom. 13:1), begeert vervolgens in een eredienst een zegen van God hierover te vragen en dat zij van zins en willens zijn in deze heilige staat te leven volgens de inzetting van God, gelijk zij samen betuigen voor de Christelijke gemeente en zij begeren dat deze huwelijkse staat bevestigd wordt. Het huwelijk heeft niet alleen een aardse dimensie maar wijst bovenal heen naar wat voor ons allen nodig is, namelijk het geestelijk huwelijk tussen Christus en Zijn zwarte bruid. In 1 Korinthe 7 spreekt de apostel Paulus over een huwelijk (gesloten voor de overheid) waarbij één van de echtelieden door God tot God bekeerd wordt. In zo'n situatie is de ongelovige man geheiligd door de vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd door de man. Anders waren ook de kinderen onrein. Er is dus een burgelijk huwelijk, want anders zou deze situatie zich niet voordoen. De huwelijksceremonie weghalen bij het gemeentehuis betekent dus negeren dat de overheid Gods dienaresse is, en Gods Woord als gezaghebbend dient te hanteren aangaande de inrichting van de maatschappij. De staat wordt tot neutraal terrein verklaard. Men werkt er zo zelf aan mee dat het geloof alleen achter de voordeur gepraktiseerd behoort te worden en niet in de maatschappij. Men zal het wel in alle toonaarden ontkennen natuurlijk.

Er wordt echter een knieval voor de duivel gemaakt. Het is pure blasfemie onder de dekmantel van valse godsdienst. Men wil de ergernis van het kruis van Christus te niet doen door deze handelswijze om te proberen in rustig vaarwater te komen. Dat noemt men dan depolariseren. Men gunt elke religie (ook de seculiere) haar eigen invulling aan het begrip huwelijk en dat hoeft dan alleen nog bij de overheid geregistreerd te worden. Maar zo is het niet, dat is alles op zijn kop zetten van wat God in Zijn Woord stelt. In zowel het artikel van de heer Slob als professor Selderhuis wordt met geen woord gerept over hoe de Heere God het heeft verordend. De heer Slob zegt zelfs: "Momenteel is het uitgangspunt dat er in elke gemeente gelegenheid moet zijn om met een persoon van hetzelfde geslacht te trouwen, maar dat niet elke ambtenaar ertoe verplicht wordt zo’n verbintenis te sluiten. Het liefst zou de ChristenUnie die situatie in stand houden, waarbij er 'ruimte voor verschil' is."

De heer Slob wil de goddeloze praktijk gewoon in stand houden en ruimte voor verschil houden. Professor Selderhuis veegt hier geeneens de vloer mee aan. Wat is dit voor een professor in de godgeleerdheid? In beide gevallen hoor je niet: Alzo zegt de HEERE. Wat bewaarheid wordt is dat de mens vele vonden heeft gezocht. Ook in deze situatie hanteert men de haalbaarheidsreligie, net als onlangs dr. H. van den Belt over artikel 36 van de NGB. Gods Woord is geen begripsleer of haalbaarheidsleer maar geloofsleer! Land, land, land, hoort des Heeren Woord!