12 december 2003: een plek in de geschiedenisboekjes of beleving? Velen zullen zich afvragen, wat wordt bedoeld met de bovengenoemde datum? Wel, op deze datum heeft er een ingrijpende en hemeltergende gebeurtenis plaatsgevonden tijdens de synodevergaderingen van de Nederlandse Hervormde Kerk, de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Evangelisch Lutherse Kerk. Op de betreffende datum besloten de drie synodes tot fusie, en dus tot de vorming van een nieuwe kerk met de naam PKN, Protestantse Kerk in Nederland. Tijdens de stemming op de Hervormde Synode werd zelfs door enkele Hervormd-Gereformeerden voor de fusie gestemd, terwijl vrijzinnigen tegen stemden. Als alle Hervormd Gereformeerden tegengestemd hadden dan had de PKN er niet geweest, dan waren er ook niet die verschrikkelijke scheuringen in de gemeenten ontstaan, de onderlinge ruzies; Het heeft zonde op zonde gestapeld, wat de schuld nog vermeerderd heeft. Eén van de voorstemmers heeft nu de eer op preses van de PKN te zijn, ds G. de Fijter. Hoe heeft het toch zover kunnen komen? Dan moet de hand in eigen boezem gestoken worden, en komt deze er melaats uit. Wij hebben allen gezondigd, wij en onze vaderen tevens en zijn van het heilspoor afgegaan! Is dat beleving onder ons allen geworden en gebleven?

1. Ruim 3 jaar na dato, bijna 4 inmiddels, wil ik met u eens nadenken over de vraag wat er terecht gekomen is van "Gij zult de Heere uw eden houden!"? Wat is er van alle woorden die zijn gesproken voor bovengenoemde datum en voor 1 mei 2004, waarop de fusie in de praktijk tot stand kwam, terecht gekomen? Nu stel ik deze vragen niet in de eerste plaats tot hen die menen met Gods Woord in de hand hun plek in de PKN te kunnen rechtvaardigen, maar tot hen die om Gods wil en om des gewetens wil niet mee konden gaan in deze goddeloze fusie, de achtergeblevenen die begeren op het fundament van Schrift (de Bijbel) en belijdenis (HC, NGB, DL) te blijven staan. Tot hen die de Nederlandse Hervormde Kerk niet konden prijsgeven voor een valse kerk waarin waarheid en leugen gelijke rechten hebben, en waar sodomitische ordinanties in elkaar zijn gesmeed zoals het zegenen van homofiele relaties. De Nederlandse Hervormde Kerk was ook al hard op weg zich steeds verder van Gods Woord te vervreemden, maar ondanks dat was het fundament nog steeds de Bijbel en de belijdenis (drie formulieren van Enigheid), al was dat fundament voor velen een museumstuk. Het is net als in de dagen voor de ballingschap van zowel Israël als Juda toen er veel gruwelijks in de tempel plaats vond, maar de grondslag Wet en Profeten is nooit gewijzigd door elkaar tegensprekende geschriften, zoals dat wel in de PKN het geval is. Het is ook niet helemaal juist wat ds. M. Golverdingen (GG) beweert in het RD van 8 september 2007, ds. Kersten aanhalend, dat de Nederlandse Hervormde Kerk in 1816 met de invoering van het Algemeen Reglement haar oorspronkelijk gereformeerde karakter had verloren. Ondanks het liberalisme (leervrijheid, dubbelzinnig ondertekeningsformulier) bleef de gereformeerde belijdenis gehandhaafd. Dan is het vreemd dat men kennelijk nog tot 1834 in de Nederlandse Hervormde Kerk kon blijven, ondanks steeds grotere protesten; waarbij ik de omstandigheden in de kerk van toen niet verdedig, want wij als hervormden zijn schuldig dat het tot de Afscheiding van 1834 kwam!

2. Laten we teruggaan naar de vragen die hierboven gesteld zijn. U vraagt zich af: Wat bedoelt u? Wij staan toch op het fundament van Schrift en belijdenis, en zijn niet met de PKN-afscheiding meegegaan! Dat laatste mag waar zijn, maar wat wordt er heden ten dage nog beleefd van de uitspraak: "Om Gods wil en om des gewetens wil kunnen wij de Nederlandse Hervormde Kerk niet prijsgeven voor een gefuseerde kerk zoals die wordt voorgestaan." Deze uitspraak is gedaan door ongeveer 350 predikanten in januari 1996 in een open brief aan de Hervormde Synode van weleer. Men beriep zich allereerst op Gods wil, dus op Zijn Woord! Dat Woord verbood om de grondslag van Schrift en belijdenis in te wisselen voor een goddeloze grondslag waar waarheid en leugen gelijke rechten hebben, en waar de mens met zijn godsdienst op de troon zit en met al de vonden die daaruit voortkomen zoals het inzegenen van homo-relaties. De PKN is net als de kerk van Rome een valse kerk, en op ethisch vlak nog vele malen erger! In de brochure uit 2003 getiteld "Vragen naar de weg", destijds opgesteld door diverse predikanten uit de Nederlandse Hervormde Kerk die een verantwoording gaven van het niet mee kunnen naar de PKN, staat dat de PKN een plurale kerk is waar waarheid en leugen wettig samenleven, en dat een plurale kerk geen deel van de christelijke kerk is te noemen.

3. Na 1 mei 2004 waren er geen 350 predikanten meer over die het met God waagden, nee de meerderheid had zich neergebogen voor de PKN-Baäl, en ging onder protest mee, samen met (delen van) kerkenraden en (delen van) gemeenten. Herders en leraars die de kudde, hun toebetrouwd, hebben verlaten, en de schapen hebben doen dolen op alle bergen en op alle hoge heuvel. De Hervormd-Gereformeerden in de PKN zullen dit ontkennen, en zich o.a. beroepen op hen die bleven na 1816, 1834 enz.. (Zie het gelijknamige boek "Zij die bleven" over het leven en werk van acht predikanten die niet met de Afscheiding in de vorige eeuw meegingen. Door Drs. K. Exalto, Ds. W. van Gorsel en Ds. H. Harkema. Uitgeverij G.F. Callenbach te Nijkerk 1981) Massaal zijn de oude paden verlaten. En wij, die om Gods wil niet meekonden? Ook wij hebben de oude paden verlaten, misschien niet op papier, maar wel in de praktijk! Zijn wij schuldenaar voor God geworden vanwege de zonden van land en volk, kerk en staat? We hebben het allen verzondigd. Laat ons allen wederkeren tot de Heere, en dan ook kerkelijk op het fundament van Schrift en belijdenis. Heere, zend Uw licht en waarheid neder, dat we Uw Naam eerbieding vrezen en wijken van het kwade!

4. Wat heeft de uitroep "Om Gods wil" bij velen nu eigenlijk voor inhoud? Het is veel gezegd voor 1 mei 2004, net als men overal nood had, tot en met bijeenkomsten met als thema "Verenigd in de nood" aan toe, maar waar nog wel tijdens de bijeenkomst gelachen kon worden door "grappige" predikanten op de kansel. Massaal is men met de PKN meegegaan, en van de nood is ook weinig meer te merken, gelet op het massaal meebesturen van Hervormd-Gereformeerden in de PKN, tot en met de preses van GB huize aan toe, waarbij de ene dwaling (meegaan in de PKN) de andere dwaling verwekt: denk aan het nieuwe liedboek waar men aan mee werkt, een voorstel voor voetwassing als een bevestiging van de kinderdoop, de visie op homofile relaties door ene professor Hoek enz… Maar terug tot de vraag, wat heeft de uitroep "Om Gods wil" voor ons persoonlijk te betekenen? Ik beperk me nu tot de Hersteld Hervormden. Er zijn heden ten dage veel bijeenkomsten waarbij Hersteld Hervormde predikanten, andere reformatorische predikanten, en ook PKN-predikanten, gebroederlijk samenwerken alsof er niets is gebeurd. Of het nu een Haamstede Conferentie betreft, een zendingsmiddag, de zondagschoolvereniging, gebedskringen, bladen, een bevestiging van een PKN-predikant, of zelfs kerkdiensten: men werkt gebroederlijk samen en heeft vergeten wat een goddeloze gebeurtenis op 12 december 2003 heeft plaatsgevonden, waarbij alles al geregeld was, tot en met de kerkdienst met de koningin aan toe (met ongedekt hoofd, als teken dat de eer is weggevoerd). Klinken er oproepen van Hersteld Hervormden en van de andere reformatorische kerken naar de PKN en de Hervormd-Gereformeerden binnen de PKN om weder te keren van de heiloze weg binnen de PKN? Zijn wij dan uitnemender? GANSELIJK NIET!

5. Dat die oproepen, mijns inziens, niet klinken blijkt uit het feit dat men gebroederlijk allerlei bijeenkomsten kan organiseren, of dat men PKN-predikanten blijft uitnodigen op kansels in de Hersteld Hervormde Kerk. Zijn PKN-predikanten of PKN-gemeente(n)leden dan besmette mensen waar je niet mee mag omgaan? Of vraagt u zich af of er dan geen mensen meer bekeerd kunnen worden in de PKN? Het gaat erom, dat we niet wijzer moeten willen zijn dan de Heere God. Het gaat er niet om wat Hij kan doen? Het gaat erom wat Hij ons in Zijn Woord heeft geopenbaard. Alle predikanten, kerkenraden en gemeenteleden hadden niet alleen NEE moeten zeggen tegen de fusie maar ook NEE moeten doen (Jakobus 1). Maar geliefden, we kunnen toch niet net doen alsof er niets heeft plaatsgevonden? Paulus bestrafte Petrus in het openbaar, omdat Petrus veinsde met de Joden, en de leer van vrije genade in diskrediet bracht. Jeremia kreeg de oproep om tegen het noorden, waar de tien stammen naar toe waren weggevoerd, deze woorden uit te zeggen: "Bekeer u, gij afgekeerde Israël spreekt de HEERE." En ook tot Juda klonk het: "Besnijdt u den HEERE en doet weg de voorhuiden uws harten, gij mannen van Juda en inwoners van Jeruzalem, opdat Mijn grimmigheid niet uitvare als een vuur, en brande, dat niemand blussen kunne, vanwege de boosheid uwer handelingen."

6. Ik weet het, het valt niet mee, en zeker niet als je bloedverwanten hebt die in de PKN verkeren. Maar als we ons beroepen hebben op Gods wil om niet mee te kunnen met de PKN-afscheiding, dan zullen we de ander, die tegen Gods wil is meegegaan, moeten waarschuwen. Dan zullen we ook de zaak van de PKN niet moeten rechtvaardigen door bijvoorbeeld PKN-kerkdiensten bij te wonen, net zo min als we rooms-katholieke kerkdiensten bijwonen. Laat ik nog wat dieper afdalen. Het niet meegaan en meekunnen naar de PKN is een zaak van de Heere: "Al gaf gij mij de helft van uw huis, zo zou ik niet met u gaan, en ik zou in deze plaats geen brood eten, noch water drinken." (1 Kon. 13:8). Dit sprak de man Gods uit Juda die geen gemeenschap mocht hebben aan het altaar in Bethel. Hij moest van Godswege TEGEN het altaar, dat Jerobeam had opgericht, preken. Wat komt er van dit preken TEGEN het PKN-altaar terecht in onze dagen? Voor 1 mei 2004 werd onder andere gezegd dat belijdenis afleggen in de PKN zou betekenen, dat je ja zegt tegen de leer van de kerk (Schrift en belijdenis), die alhier geleerd wordt. En inderdaad gaat het er niet om dat elke gemeente haar eigen leer heeft, die vastgelegd is in een convenant of vijfjarenplan of wat dan ook. Het gaat om de leer, die alle gemeenten gemeenschappelijk hebben (Hand. 2:42), en die de Kerk (ook de zichtbare gestalte) gezamenlijk belijdt. Dat betekent in de PKN, dat men ja zegt tegen de valse PKN-leer, al beweert men 100 miljoen keer dat het niet zo is!

7. Door vrijwillig aanwezig te zijn tijdens een dienst in de PKN, getuigt men tegen zichzelf, en ondergraaft men het standpunt dat men om Gods wil niet meekon. Ik besef terdege dat er zijn die met pijn in het hart zeggen een Doop- of belijdenisdienst te moeten bijwonen, maar toch zou ik hen willen vragen hoe men dit dan kan verantwoorden en wat de diepste redenen zijn waarom men dit doet? Er heerst overal een geest van "om de lieve vrede", maar we moeten ons bovenal afvragen of dit nu voortvloeit uit de vreze des Heeren? Let wel, bovenstaande zeg ik niet als letterknechterij, betweterigheid , uit nijd of twistgierigheid. Want waar nijd en twistgierigheid is, aldaar is verwarring en alle boze handel. (Jak. 4:16) Beseffen we wel wat we hebben uitgesproken door om Gods wil niet mee te kunnen naar de PKN? Er wordt wel gezegd dat het niet uitmaakt tot welke kerk je op aarde behoort. En zeker, het maakt in de eerste plaats niet uit tot welke kerk (met kleine letter) je behoort, maar of we mogen behoren tot de Kerke Christi, of we door genade, door het geloof, zijn ingelijfd in onze Heere Jezus Christus. En toch is het geen vrijbrief om dan maar te zeggen dat het niet uit maakt of je lid van de PKN bent of niet. Zullen wij zondigen opdat de genade meerder worde? DAT ZIJ VERRE! Velen zullen zeggen, het gaat er om dat je één bent in de levende Christus. Maar Gods Woord leert mij meer in 2 Johannes:9: "Een iegelijk die overtreedt en niet blijft in de leer van Christus, die heeft God niet; die in de leer van Christus blijft, deze heeft beide de Vader en de Zoon." Dus, één zijn in de levende Christus kan nooit buiten de leer van Christus om!

8. Maar zult u zeggen, als je lid van de PKN bent geworden, en als gemeente het convenant hebt ondertekend, en een eigen beleidsplan heeft gemaakt, kortom een cordon om de gemeente heeft gelegd, dan ga je toch niet tegen de leer van Christus in? Dat zijn toch maatregelen om de gemeente bij Schrift en belijdenis te houden? Juist dan ga je wel tegen de leer van Christus in! Waarom dan wel? Dan gaan we weer terug naar 12 december 2003. De Hervormde Synode besloot destijds om de leer van de Kerk, dus de leer van Christus, te verkrachten door Gods eer aan te randen en Gods Woord belachelijk te maken. Tegen nadrukkelijk bevel van Gods Woord in, heeft men de leugenleer gelegaliseerd en een kerkorde met sodomitische ordinanties ingevoerd. Kunt u dit met droge ogen lezen? Wie zou niet wenen! En wat doet de massa? Men is de mens meer gehoorzaam dan Gode. En wat zegt Gods Woord? Men moet Gode meer gehoorzaam zijn dan de mensen. Destijds verwierpen de Hervormd-Gereformeerden de vrouw in het ambt, en andere goddeloze rapporten in de Nederlandse Hervormde Kerk, en terecht. En nu? Men verwerpt het besluit, maar voert het wel uit door mee te gaan naar de PKN. In 1951 bleven de Hervormd-Gereformeerden met de hakken over de sloot in de Nederlandse Hervormde Kerk (toen bleef de belijdenis van de kerk, ondanks alle bezwaren, Schrift en de drie-formulieren van Enigheid). En een halve eeuw later? Door de vrijwillige aanwezigheid in de PKN (gedwongen kan niet en bovenal: de Heere heeft het ons niet verordend om een goddeloos synodebesluit van 12 december 2003 op te volgen) rechtvaardigt men de zaak van de PKN, en dat is een valse zaak omdat de PKN in wezen haar geboorterecht heeft verkocht en de theologische posities der reformatie heeft ontkracht en teniet gemaakt heeft. (Lees ook het Kerkblad uitgaande van de Hersteld Hervormde Kerk, jaargang 3 - nummer 17 - 23 maart 2007)

9. We gaan weer terug naar wat het voor ons Hersteld Hervormden nu voor inhoud heeft dat we destijds om Gods wil en des gewetens wil niet meekonden naar de PKN. Als u en jij bovenstaande eens goed leest en herleest, dan zouden we in zak en as moeten neerzitten. Wie weet God mocht Zich wenden en ons genadig zijn. De tien stammen zijn destijds weggevoerd naar Assyrië. Maar wat is met het twee-stammenrijk gebeurd? Wat is er met Juda gebeurd? Ook zij zijn weggevoerd naar Babel. Wij, Hersteld Hervormden, hebben in die geschiedenis een voorbeeld (want ook dat is ons ten voorbeeld opgeschreven, niet om na te volgen, maar om ons tot inkeer te brengen). Ook in hoe het gegaan is in de Nederlandse Hervormde Kerk met betrekking tot de leervrijheid hebben we een voorbeeld. Wet en Evangelie, zegen en vloek dient verkondigt te worden. Sion zal door recht verlost worden, en haar wederkerenden door gerechtigheid. Er moet óók gepredikt worden wat Romeinen 6:4, 2 Korinthe 7:10 en Galaten 2:19 inhoudt. Als we door genade het eigendom van de Heere Jezus Christus zijn geworden, door het geschonken geloof, dan begeren we om de volle raad Gods te verkondigen, en niet om de mensen met algemene werkingen des Geestes te bedriegen. Een ieder onderzoeke zichzelf op en onder de kansel. Lees bijvoorbeeld "De waarachtige bekering" van ds. Th. Van der Groe. Dat toch van ons niet gesproken moet worden: "Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde hebt verlaten. Gedenk dan waarvan gij uitgevallen zijt, en bekeer u, en doe de eerste werken; en zo niet, Ik zal u haastelijk bijkomen, en zal uw kandelaar van zijn plaats weren, indien gij u niet bekeert." (Lees de kanttekeningen bij de Statenvertaling er op na bij dit Schriftgedeelte) Dat allen, die dit lezen, toch het Schriftwoord uit Jacobus 5:19 en 20 ter harte mogen nemen, waar staat opgetekend: "Broeders, indien iemand onder u van de waarheid is afgedwaald, en hem iemand bekeert, die wete, dat degene die een zondaar van de dwaling zijns wegs bekeert, een ziel van de dood zal behouden en menigte der zonden zal bedekken." Dat de nood van land en volk, kerk en staat op onze harten gebonden mocht worden. Dat we veel in de binnenkamer mogen verkeren om smekingen op te zenden tot de Heere, of Hij Zijn Geest wil uitstorten en getrouwe (in Christus) knechten wil uitstoten in Zijn wijngaard, of Hij Zijn zegen wil schenken over de Hersteld Hervormde Kerk, de predikanten, alle ambtsdragers tezamen en de gemeenten. Of Hij nog, naar Zijn welbehagen, bijeen wil brengen wat bijeen hoort, en weder wil brengen wat afgedwaald is, met de beleving van David: "Ik heb gedwaald als een verloren schaap; zoek Uw knecht, want Uw geboden heb ik niet vergeten.", want we zijn allen tot hinken en zinken geneigd. En die meent te staan, zie toe dat hij niet valle.

10. Laten we eindigen met een Schriftwoord uit Openbaring 21, want de toekomst is des Heeren, en Zijn volk zal eenmaal tot in eeuwigheid een drie-enige God mogen grootmaken. Oh, wonder van genade! Het is niet desgenen die loopt, noch desgenen die wil, maar des ontfermenden Gods. Gods volk moet zalig worden, omdat een drie-enig God het wil. Allen die dit lezen, of we nu Hersteld Hervormd zijn, PKN zijn, tot een afgescheiden kerkverband behoren (hetgeen de schuld is van ons Hervormden), of welke achtergrond we ook hebben, ons allen geldt: "Bekeert u, en gelooft het Evangelie!" Dit is een bevel dat tot ons komt! Echter een bevel dat de Heere ook Zelf toepast, net als bij de dode Lazarus die werd opgewekt. De Heere Jezus riep: "Lazarus, kom uit!", en toen stond Lazarus vervolgens niet in eigen kracht op, maar door de kracht Gods! Doden zullen horen de stem van de levende God en ze krijgen het geloof erbij. Het blijft een eenzijdig werk van een drie-enig God, en daarom kan een verloren, verdorven zondaar, zalig worden. We hebben nodig een reveil, een reformatie onder land en volk, kerk en staat. Dat de Heilige Geest de hof doorwaaie. Dan worden dorre (kerkelijke) doodsbeenderen levend. Door de wet te sterven aan de wet, opdat ik Gode leven zou. Is dat ook uw beleving? Want dan alleen zal vervuld worden wat in Openbaring 21 is opgetekend: En ik zag een nieuwen hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde was voorbijgegaan, en de zee was niet meer. En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit den hemel, toebereid als een bruid, die voor haar man versierd is. En ik hoorde een grote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen en hun God zijn. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen zijn weggegaan. En Die op den troon zat, zeide: Ziet, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zeide tot mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en getrouw. En Hij sprak tot mij: Het is geschied. Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde. Ik zal den dorstige geven uit de fontein van het water des levens voor niet. Die overwint, zal alles beërven en Ik zal hem een God zijn, en hij zal Mij een zoon zijn. Maar den vreesachtigen, en ongelovigen, en gruwelijken, en doodslagers, en hoereerders, en tovenaars, en afgodendienaars, en al den leugenaars, is hun deel in den poel, die daar brandt van vuur en sulfer; hetwelk is de tweede dood. En tot mij kwam een van de zeven engelen, die de zeven fiolen hadden, welke vol geweest waren van de zeven laatste plagen, en sprak met mij, zeggende: Kom herwaarts, ik zal u tonen de Bruid, de Vrouw des Lams.

AMEN.