Wat zegt het rapport nog meer aan onbijbelse taal?

• Ze (de kerk) gelooft en belijdt dat haar houvast elders ligt, namelijk in het Woord van haar Koning. Ook in vragen over homoseksualiteit en homoseksuele relaties wil ze leven naar de norm van dat Woord. Dat is haar richtsnoer en maatstaf voor geloof en leven. Commentaar: het rapport is helemaal de leer van Christus niet, het is de leer van de satan. Ze staan met dit rapport de bekering van homoseksuelen juist in de weg door te stellen dat homoseksuele gerichtheid en gevoelens geen zonde is.
• Gezien deze spanningen en de verscheidenheid aan opvattingen verkeren kerken en kerkleden in verwarring. Die verwarring wordt vooral gevoeld door de broeders en zusters om wie het gaat. Ze voelen zich soms ingesloten tussen hun diepste gevoelens en hun loyaliteit aan de kerk waartoe ze behoren. Commentaar: het rapport suggereert dat mensen met een zogeheten homoseksuele gerichtheid broeders en zusters in Christus kunnen zijn. Dat is een pertinente leugen en ontkent hetgeen Paulus zegt in 1 Korinthe 6:11: "En dit waart gij sommigen (homofielen); maar gij zijt afgewassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt gerechtvaardigd in de Naam van de Heere Jezus en door de Geest onzes Gods." Als God een zondaar bekeert dan is een homo geen homo meer, een hoer geen hoer meer, een pedofiel geen pedofiel meer.
• Wie enige ruimte zou willen laten voor een homoseksuele relatie in liefde en trouw, wordt soms bij voorbaat al verdacht van ontrouw aan de Schrift en verloochening van de waarheid. Wie geen enkele ruimte ziet voor een dergelijke relatie wordt soms bij voorbaat al beschuldigd van liefdeloosheid en wreedheid. In het proces van polarisatie kunnen emoties hoog oplopen. Commentaar: Alsof ruimte laten voor een homoseksuele relatie naar de Schrift zou kunnen zijn?
• Homoseksuele gevoelens duiden op seksuele gevoelens voor iemand van hetzelfde geslacht. De term 'homoseksualiteit' gaat terug op de woorden homos en sexus. Homos is een Grieks woord dat 'dezelfde' betekent. Sexus komt uit het Latijn en betekent 'geslacht'. Wanneer de gevoelens blijvend zijn, spreken we over een 'gerichtheid'. Deze gerichtheid is een psychische en lichamelijke toestand die iemand meestal van jongs af aan heeft ontwikkeld op basis van een natuurlijke aanleg. Andere woorden die dat kunnen aanduiden, zijn 'oriëntatie', 'voorkeur' of 'geaardheid'. Maar dat laatste woord is enigszins problematisch. Commentaar: men spreekt over natuurlijke aanleg, en verderop in het rapport dat dat veelal niet te genezen is. Men noemt het dan zelfs een doorn in het vlees die ze hun hele leven met zich meedragen. In de kanttekeningen bij 2 Korinthe 7, waar het gaat over de doorn in het vlees staat het volgende: "Wat dit nu voor een kwelling geweest is, drukt de apostel niet uit. Sommigen menen dat het de vervolgingen en verdrukkingen zelve zijn geweest; anderen enige pijnen en benauwdheden des lichaams, die hem somwijlen aankwamen; anderen dat het zijn geweest kwellingen en aanvechtingen der ziel. Doch alles is onzeker; dit blijkt alleen uit vss. 9 en 10 dat het enige bijzondere zwakheden geweest zijn der ziel of des lichaams." Als de Heere een doorn in het vlees geeft dan is dat geen zonde die Hij geeft, zoals zondige homofiele lusten, gerichtheid of wat al niet meer! Waar halen de heren theologen het vandaan?
• In het algemeen geldt dat iemand die van jongs af aan een homoseksuele gerichtheid heeft, deze niet of nauwelijks kan veranderen. Commentaar: Men rekent niet met God, alleen met menselijke maatstaven. Men gelooft niets van de doding van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens. De nieuwe mens torst echter nog wel een lichaam der zonde en des doods met zich mee. Echter de nieuwe mens wil geheel heilig zijn en is aller zonde vijand. Als er dan zondige gedachten en lusten (ook heteroseksuele overigens) zijn dan gaat men daar niet mee te koop lopen. Tegenwoordig spreken ze de zonden vrijuit (Jesaja 3:9). Nogmaals, men gelooft niets van 1 Korinthe 6:11.
• Deze gehoorzaamheid is voor wie in Christus is, een zaak van vreugde en liefde: 'Hoe lief heb ik Uw wet'. Ze is ten diepste gehoorzaamheid aan het goede nieuws dat God mensen in Christus niet veroordeelt op hun verleden, maar hen bevrijdt van de schuld en de macht van de zonde. Hij doet een nieuwe toekomst voor hen open, met een nieuw leven en een nieuwe identiteit. Van welk geslacht en van welke seksuele gerichtheid ook, in dit evangelie en in deze gehoorzaamheid zijn alle christenen één - al moeten zij het ook allen elke dag opnieuw leren. Commentaar: wederom doet men de wet te niet, dat die niet oordeelt over ons innerlijk maar alleen over ons uiterlijk handelen. Dit zijn de echte anti-nomianen. Ze spreken over een evangelie wat naar de mens is en op deze wijze kun je iedereen erbij rekenen als broeders en zusters.
• Voorop staat echter dat heel de Schrift voor ons gezag heeft. Dat gezag erkennen we echter niet uit onszelf. We zien daarin het werk van de Heilige Geest. De Geest geeft een getuigenis in het hart van de gelovige dat de boeken van de Bijbel goddelijk gezag hebben....Tegelijk is de Bijbel een boek dat door mensen is geschreven. God heeft mensen gebruikt, inclusief hun gaven, motieven en gevoelens. Ze leefden in een bepaalde cultuurhistorische situatie. Deze is een andere dan de onze. Commentaar: daar komt de aap al uit de mouw om onderscheid te gaan maken tussen homofiele gerichtheid en homofiele praxis.
• Een van de vormen van gebrokenheid is het voorkomen van homoseksuele gevoelens en een overeenkomstige gerichtheid. Die gevoelens en gerichtheid zijn niet van oorsprong af bedoeld. Dat wil niet zeggen dat wie deze gerichtheid heeft, zich daarom schuldiger zou moeten voelen dan wie deze gerichtheid niet heeft. Daarop hebben we in het begin van het vorige hoofdstuk al gewezen, maar we willen dat onderstrepen. Iets waar je geen directe verantwoordelijkheid voor hebt, vergroot je persoonlijke schuld niet. Commentaar: het is dezelfde visie als RefoAnders die spreekt over collectieve schuld als het gaat om het homo zijn. De Bijbel spreekt andere taal in 2 Kronieken 25:4 "De vaders zullen niet sterven om de kinderen en de kinderen zullen niet sterven om de vaders, maar een ieder zal om zijn zonde sterven."
• Er is vergeving bij God! Intussen laat de prediking ook duidelijk doorklinken dat een homoseksuele gerichtheid op zichzelf geen zonde is en ook homoseksuele gevoelens en verlangens dat niet per se zijn. Commentaar: Men doet met deze uitspraak de wet te niet, want men stelt dat de wet alleen over de daden oordeelt en niet over de gedachten en gevoelens. Ook de lusten staan onder het oordeel van de wet (Rom. 1:27).
• In de christelijke traditie is terecht altijd benadrukt dat het huwelijk de exclusieve samenlevingsvorm is voor man en vrouw. Homoseksuele broeders en zusters kunnen het besef van de christelijke gemeente versterken dat het huwelijk daarmee niet absoluut en eeuwig is. Commentaar: wat is dit voor een valse benadering. Het aardse huwelijk is een afspiegeling van het geestelijke huwelijk tussen Christus en Zijn bruid en dat begint in de tijd en eindigt nooit meer. Straks gaan ze zeggen dat pedofiele broeders en zusters (want dat is het volgende basition wat geslecht gaat worden) nog bijdragen aan het besef dat het huwelijk (en ze bedoelen het aardse huwelijk) niet absoluut en eeuwig is.

Krijn de Jong van Stichting "Tot Heil des Volks" ziet de besluitvorming van de CGK zelfs als een zegen met de woorden: "De christelijke gereformeerde synode heeft een richting gewezen waarin de Bijbel het gezag heeft gekregen dat haar toekomt. Het zou een zegen zijn als ook de andere kerken uit de gereformeerde gezindte zich bij deze lijn zouden aansluiten. We zouden dan samen onze energie kunnen gebruiken voor het in de praktijk brengen van onze Bijbelse opdracht ten opzichte van de homoseksuele gemeenteleden." U kunt het betoog van Krijn de jong lezen op www.habakuk.nu met hun zogenaamde heldere christelijke geluid waar de website van www.totheildesvolks ook naar verwijst. Bij die stichting moet je dus ook niet wezen.

De Hersteld Hervormde Kerk (HHK) heeft samenwerking gezocht en gevonden met de Christelijk Gereformeerde Kerken (CGK). Die samenwerking dient per direct opgezegd te worden. Hopelijk zijn er nog enkele predikanten in de CGK die dit synodebesluit op grond van de Schrift veroordelen. Het gebaar van de Christelijke Gereformeerde Kerken om predikanten van andere kerkverbanden op hun kansels (PKN) toe te laten is een „wolkje als eens mans hand” vindt ds. M. van Kooten (PKN). Hij sprak op 5 december voor de reformatorische studentenvereniging Depositum Custodi (DC) over de eenheid van de Nederlandse kerk. De CGK stijft ook de PKN en hun predikanten in de zonden, door de PKN als een legitieme kerk te zien, maar op Bijbelse gronden heeft ze geen recht van bestaan. Men spreekt overal over eenheid zoeken, of dat de kerk wakker moet worden en in actie moet komen, echter dient er een wederkeer te komen tot God, er dient een reformatie te komen. De predikers prediken niet meer tégen de zonden, maar stijven de mensen in de zonden. Het hele visiedocument van de CGK is een vroom document, maar uiteindelijk stijft het de mensen die het betreft in de zonden. Zo is het ook met het SGP besluit over de positie van de vrouw in de politiek. De predikers doen er massaal het zwijgen toe. En zo kunnen we de lijst wel uitbreiden. En dan spreken over eenheid? Het is niet meer dan vleselijk eenheidszoeken en er is niets uit God bij. Allemaal vrome praat.

Ds. D. Quant (CGK) besluit de synode met de volgende woorden: "De synode zal cruciaal worden. Preses ds. D. Quant relativeert normaliter de hooggespannen verwachtingen voor elke synode. Nu is hij het er mee eens. „Deze synode was cruciaal, omdat zij ons bij het kruis van Christus bracht. Het kruis was telkens bepalend voor belangrijke besluiten van deze synode.” Het is één grote leugen, want het homo besluit is niet genomen aan de voeten van het kruis van Christus maar aan de voeten van een christus van eigen makelij. Dat geldt ook voor de studie die de CGK gaat verrichten naar de vraag of het karakter van de gereformeerde eredienst zich verdraagt met het gebruik van dans en drama in de erediensten. Het is onbestaanbaar dat je daarvoor een studie moet gaan verrichten. Van God geroepen en gezonden predikers zouden dit direct neersabelen met het zwaard des Geestes, hetwelk is Gods Woord. Het begint weer met praten en gaat over in acceptatie. Net als bij het visierapport over homoseksualiteit zal het steeds verder opschuiven. Ze laten al kanselruil toe met de PKN waar homoseksuelen kunnen trouwen, rechtens de kerkorde. Er zijn geen grenzen meer. Er is geen profetisch getuigenis meer. Het valt te betwijfelen of er één bekeerde dominee of ambtsdrager in de CGK synode aanwezig was, want anders zou men, met een Johannes Bogerman destijds, hevig verontwaardigd zijn stem verheffen en de synode tot de orde roepen. Maar het is niet gebeurd. Men zwijgt in alle toonaarden, en dat zal bij de HHK wel niet anders blijken te zijn. Tot op heden geen enkele openbare reactie van verontwaardiging.

Als de Geest Gods gaat waaien door (kerkelijk) Nederland, dan komen we met de Ninevieten in zak en as terecht. Daar is niets van te merken in de kerken. Men gaat gewoon door met het legaliseren van de zonde, met het toelaten van kandidaten die de wet Gods teniet doen, en nog nooit zelf op bezoek hebben gekregen, door onderscheid te maken tussen homoseksuele gerichtheid/geaardheid en praxis. Als Gods wet inkomt dan oordeelt de wet gedachten, woorden, werken en zelfs nalatigheden. Als je dan als synode van de CGK nog durft te zeggen dat homoseksuele gerichtheid op zichzelf geen zonde is en ook homoseksuele gevoelens en verlangens dat niet per se zijn, dan is dit een duidelijk bewijs dat het oordeel Gods op Neerlands kerken rust en dat de leidsels erop liggen. Dat oordeel is niet te ontlopen door vleselijk eenheidsstreven. Het is alles steeds meer de dood in de pot. Bekeert u, bekeert u. Zou Ik enigszins lust hebben aan den dood des goddelozen? spreekt de Heere HEERE; is het niet, als hij zich bekeert van zijn wegen, dat hij leve? (Ezechiël 18:23). Of geldt van ons: "Weest niet als uw vaders, tot dewelke de vorige profeten riepen, zeggende: Alzo zegt de HEERE der heirscharen: Bekeert u toch van uw boze wegen en uw boze handelingen. Maar zij hoorden niet, en zij luisterden niet naar Mij, spreekt de HEERE." (Zacharia 1:4)

M.G. van der Hoeven